annem; baban gelice konuş kira kontratını kendi üzerine yapsın sende onunla kalıcaksan kal, veya al eşyaları diğer eve git. ben; sonra ne olucak ? yalnız yaşarsın işte orda. ben; babam napıcak ? annem; başının çaresine baksın. ben;....
annem: kiraz gel boynuna şundan sürelim üstüne de eşarp bağlarız
ben: anne bizim evde bi tane eşarp var o da rahmetli mehmet amcanın cenazesinde taktığın, hayatta sarmam ben onu boynuma.
annem: ay ay sus kızım ya nası öldü dağ gibi adam. ayfer yengen de perişan oldu. halam anlattı o koca adam çocuk gibi kalmış. bak görüyor musun
ben: anne boynum?
annem: noldu boynuna?
-anne niye gözlerin doldu yine babam bi şey mı söyledi. -yok oğlum niyazi ile bike kavuştu. +onlar kim anne yine sacmaliyosun ha. (15 dakka önce gerçekleşmiştir.)
- boğazın geçti mi?
+ hafif ağrıyor.
- kulağın tıkalı mı?
+ yok, açık.
- rahat nefes alıp verebiliyorsun değil mi?
+ biri tıkalı ama diğeri iş görüyor.
- hadi kendine iyi bak görüşürüz akşama. Ekmek almayı unutma taze olsun.
+ olur görüşürüz.
en son anne evine gelişten 1 hafta sonra yine anne evine geliştir.. anne evin önünde eğirtmeç eğmektedir.. hani pumuktan iplik yaparlar ya.. işte ondan.. elleri nasırlıdır benim annemin, tam bir osmanlı kadınıdır... anne görülür görülmez diyaloğ başlar:
-merhaba validem nasılsın?
-iyiyim oğlum, açmısın?
-aç değilim anne kahvaltıyı yeni yaptım.
-açsan hemen yemek hazırlayayım oğlum.
-aç değilim anne sağol.
-oğlum yalan söyleme, açsan hemen hazırlayım, sıkma yapayım mı sana, çökeleği yeni kavurdum.
-aç değilim anne.
normal sohbete gecilir, 2 dakika sonra annem:
-açsan yemek yapayım oğlum.
-offf aç değilim anne. ben kahveye gidiyorum, arkadaşlar beni bekliyor, onları kingte ütücem..
