düşünceler kovalar birbirini ardı ardına... kelimeler dizilmiştir boğazınıza ve dilinize... kalemin ucundadır artık her şey... sıralayıp, akan bir suya bırakacaksınızdır kelimelerinizi... beyazı kalemin rengiyle kirletecek ve hiç yıkamayacak, asmayacaksınızdır siz istemediğinizde... gerektiğinde yakacak savuracaksınızdır, belki zaman geldiğinde...
siz bunları düşünürken bir hikaye yazmıssınızdır çoktan, hazırsınızdır artık... ve yazma vaktidir deyip sarılırsınız kelimelere... sonra bir bilinçsizlik hali gelir, onlardan hiçbir şey kalmadığını farkedersiniz... siz bir çok şeyin hesabını yaparken, kocaman bir hikaye, bir ırmak yaratırken düşüncelerinizde, daha başlamadan bu heyecana kapılıp unutursunuz ... bir halüsünasyon gibi geçip gitmiştir, boşluğun geri dönülmez hiçliğinde kaybetmişsinizdir her şeyi... aynı kelimeleri bir daha yakalamk zor olur çünkü aynı ana bir daha dönemezsiniz.... belki başka bir kelime, başka bir hikaye, belki başka bir ırmak oluşturursunuz... düşüncelerinizin, hayal gücünüzün gafletine uğramadan... an-ın hızına yakalanmadan...
