gerçekçi fakat fazla abartılı bir davranıştır. bir erkeğin yanında yapıldığında kızın yüzüne gülüp arkasından vay amına koyim kedi kadar değerimiz yok beni bile bu kadar şevkatli sevip okşamadı deyip intikamını acı bir şekilde almasıdır.
Ay ne kadar tatlı ya miniş miniş, pembecik dilli pembecik burunlu, hanimiş de pisicik tarzı bebek sever gibi incelen ses tonuyla sevimli bebişi mıncıklama istekleridir. tam bir hayvansever olmayan tırmalanınca atıverir yere, gelen hayvandan gelsin diyen de sesini çıkarmaz.
Ay kocakafa buuuuuu minnnaaaaaaaaak ayyyyy kıyamammmmm seni annem o burun ne? Hanimiş burun? Hanimiş kulak? Hanimiş o dil? Hanimiş o çük?(bunu ben ekledim).
Bi defa yolun ortasinda yavru kedi gormustum. Geceydi ama. Dedim ezilir falan aldim baska yere attim ama bildiginiz attim sonra uzaktan bi ciglik atti hayvan. Hala vicdan azabi duyarim. Niye attim bilmiyorum ama aslinda iyi bisey yapmak istmistim *
hele bir de sarı veya beyazsa, gözler de mavişse eriyip akarım oracığa. Sıvı halde toplarlar beni artık. Aslında Yavru kedinin her türlüsüne içim gidiyor.
Beyler, annelik içgüdüsü denen bir şey var. dalga geçiyorsunuz da, "aayyy çok tatlı yerim ben seni bebiiiişşş!" derken sevgi fışkırtıyoruz sağa sola. gözbebeklerimiz kalp şeklini alıyor. Kafamızın üstünde pembe kalpler uçuşuyor.
-Ayy ne kadar tatlı suna bi baksana yaaa.
Gel pisisispipisisis
+askım sen ne dedin?
-ne kadar tatlı suna baksana dedim?
+ondan sonra ne dedin?
-gel pisipisi dedim.
+askım senin benden önceki sevgilinin kedisi vardı di mi? Onun pipisi aklına geldi?
-oha&"&"₺@&!?!?!@
