Bir şey söyle...
Denizler tutuşturulduğunda, dağlar yürütüldüğünde..
Bir şey söyle..
Yıldızlar semadan bir bir döküldüğünde üzerimize..
Ben seni unuturum, söyle!..
Yer başka, gök başka olduğunda,
Sallanıp çalkalandığında uçsuz bucaksız sema..
Hani biz ateşin etrafını sarmış pervaneler gibi olduğumuzda..
Bir şey söyle.. Unuturum ben seni, söyle!..
Kalplerde gizlenen ortaya döküldüğü zaman,
Gök yarıldıgı zaman,
"Ne oluyor bu yere böyle?" dedigi zaman insan..
Ve kalakaldığımda yüzkarası şiirlerim ve sensiz bir zaman..
Ayaklarımızın altından toprak kayıp dümdüz edildiği zaman..
Bir şey söyle..
Can gibi.. Hayat gibi..
Bir volkan patlar gibi, bir deprem olur gibi..
Yalnızlığıma dokunur gibi..
Yıldızlar dökülsün yere, güneş sönsün..
Bir şey söyle..
Bir şey söyle..
Defterler açıldığında,
Gökyüzü sıyrılıp alındığında..
Cehennem tutuşturulduğunda, cennet yaklaştırıldığında..
Unuturum ben seni, her şeyin unutulduğu o anda..
Güneşle ay bir araya getirildiği zaman..
Hani insan "kaçacak yer neresi?" dediği zaman..
Unuturum ben seni..
Denizler tutuşturulduğunda,
Dağlar yürütüldüğünde,
Yıldızlar semadan bir bir döküldüğünde üstümüze..
O ses geldiği zaman..
Yıldızların ısığı söndürüldüğü, gökkubbe yarıldıgı,
Dağlar ufalanıp savrulduğu zaman...
Cehennem pusuda beklerken
Ve herkesin kendine yetecek bir derdi olduğu zaman..
Can gibi.. Hayat gibi..
Bir volkan patlar gibi, bir deprem olur gibi..
Yalnızlığıma dokunur gibi..
Bir şey söyle..
Yağmurdan olsun..
Havadan, sudan.. Bir şey söyle..
Durmadan geliyor üzerime yalnızlık..
Beklediğim bu degil, bir şarkıdan, türküden söyle..
Yar üstüne, aşk üstüne söyle..
Bunlar, kitapların yüzkarası şiirler..
Can gibi.. Hayat gibi..
Bir volkan patlar gibi, bir deprem olur gibi..
Yalnızlığıma dokunur gibi..
Yıldızlar dökülsün yere, güneş sönsün..
Bir şey söyle.. Bir şey söyle..
