babası yatalak olan biri olarak yazmaya değer buluyorum.
zordur.
hele ki anne babanız boşanmış ve SiZDE YENi EVLENMiŞSENiZ. inanın çok zor bir durumdur...
kendimden örnekler vererek gideceğim.
yaşamayan bilmez çünkü.
babam babanemde kalmakta amcamla birlikte.
ben farklı bir şehirdeyim ve ayın 3 haftasonunda muhakkak gidiyorum babama.
bu ne demektir yaşayan bilir.
haftaiçi sabah 9 akşam 7 çalışan birisisiniz ve yeni evlisiniz.
haftasonları eşinizle gezmeden babanızın bulunduğu şehre gidip tüm haftasonunu onunla geçirmek...
düşünün...
düşündüyseniz zor bir durum olduğunu anlarsınız.
ha benim babam benim için hiç sorun yok ancak eşim sıkılıyor bu durumdan ara ara.
ne yalan söyleyeyim haksız da değil bazen.
bu benim özel durumum.
şimdi...
yatalak olan kişinin bakımı için evlat çalışıyorsa ya bir bakıcı tutulur ya da akrabalardan çalışmayan biri gelir bakar.
aksi durumda yine kendimden örnek vereceğim.
ben sabah işe gittiğimde babam benimle kalsa evde yalnız kalacak, tüm gün...
ben işe döndüğümde ancak kendisiyle ilgilenebileceğim.
aslında anlatmak isteyipte tereddütte kaldığım çok şey var; zira yaşamayan birçok yazar atıp tutacaktır.
insani bir duygudur. bunalan insan, her şeyi bırakıp kaçıp gitmek ister. onu durduran şey annesine olan sevgisidir. yatalak anneye bakan evladın aileden birilerinden destek istemesi, kendisinin de moral toplaması için molaya ihtiyacı olduğunu dile getirmesi kınanmamalıdır.(güzin abla mod on.)
Kimseyi yargılamak istemem, allah göstermesin o durumda bende olabilirim ve o zaman ne düşüneceğimi bilemeyiz. Yaşamadan kimse bilemez. Ama ah be evladım annen sen hastalandığın zamanlarda böyle mi demişti, böyle mi düşünmüştü demek istiyorum. Belki de gelecekteki ben'e diyorum bunu.* bilemiyorum ama.. Analara ne yaparsak yapalım azdır be. Allah hastanın da bakanın da yardımcısı olsun. Gerçekten zor. Allah kimseye vermesin böyle zorluklar.
bakana da çekene de zordur. allah elden ayaktan düşürmesin. ama herkesin zorlandığı hayat şartları mutlaka vardır. kimi geçim derdine, kimi borç ödeme derdine, kimi zindanda ceza çekme derdine sabretmekten başka yolunun olmadığını bilmektedir.
kimi zaman da içerisine düştüğü açmazlar bıktırır insanı.
bir aileniz olduğunu düşünün; ilgilenmeniz gereken bir eş ve çocuklarınız olduğunu. çalışıyor da olabilirsiniz elbet ve siz, kalan kısıtlı boş zamanlarınızda çok sevdiğiniz annenizle ilgilenmek zorundasınızdır. bir gün, beş gün, bir hafta ya da bir ay için evet! fakat ya yıllar boyu sürerse...
down sendromu bulunan kardeşine bakmak zorunda olan bir arkadaşım var. yıllar önce babası ve annesi, doktorların doğum öncesinde durumu kendilerine bildirmelerine rağmen kıyamamış ve aldırmamışlar. bu kararı veren anne ve baba şimdi hayatta yok. sadece arkadaşım var. yıllar önce, anne ve babasının verdiği bu kararın ceremesini çekmek zorunda kalmış. belki de ömrü boyunca çekmeye devam edecek. durumundan sözlü bir şikayette bulunmuyor ama iç dünyasında ne denli zorlu sıkıntılar yaşadığını, önüne çıkan hangi iş ve eş fırsatlarını teptiğini bilmek için de kahin olmaya gerek yok!
- klavye başında ahkam kesenleredir bu sözlerim; derdi çeken bilir, başına gelmeyen bilmez...
şerefsizliktir. içinde insaniyet namına duygular bulunmayan insanların yapacağı bir şeydir. o senin annen lan. nasıl bıkabilirsin ondan, hem de öyle bir durumdayken. şaka yapmak ayrı bir şey saçmalayıp, sıçmak ayrı bir şey.
