Bildiğim kadarıyla bakıma muhtaç kişilere bakanlara devlet ücret veriyor. Ve azımsanmayacak bir ücret. Üstelik kendi çocukları bile baksa. Akp iktidarını çoğu yöntem eleştirebiliriz fakat bu uygulama yerindedir. Benim bildiğim birkaç aile var çocukları sen bakma ben bakarım diye bırakmıyorlar bile birbirlerine. Hem de 65 yas aylığı diye birşey var bu da bu insanlara veriliyor. Torunlarına harçlık veriyorlar. Malesef günümüzde evlatta olsa kimse kimseye karşılıksız bir iyilik yapmıyor. Sonuç olarak vicdanın varsa bakarsın. Yoksa zaten diyecek birşey yok.
Babam 20 senedir hasta, son 10 senesinde de yatakta. Annem 20 senedir babama bakıyor.
Mümkün olduğunca destek oluyoruz ama bakana sormak lazım, zorunda mısın diye?
Vicdan denen bir şey var, gözünün içine bakan adamı nasıl vereceksin bakım evine? Gücümüz elverdiğince bakıyoruz.
iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta dedikleri...
huzur evine götür onu. hiç bir baba hayırsız evladının yanında kalmak istemez. inan bana orada daha rahat eder. Allahım inşallah hiç kimseye böyle bir hain evlat nasip etmez. düşmanıma bile.
bu soru çok değişkenli bir sorudur. öncelikle senin ahlaki ve vicdani durumuna bağlı. ikincil olarak ise baban tohumu atıp sktr olup gitti mi yoksa yıllarca yedirip içirip giydirdi mi bu da değerlendirme yaparken büyük önem taşır.
değilsin o seni dünyaya getirirken ben bu çocuğun hayatına ömrüm yettiğince bakacağım yazan sözleşmeyi kabul etmiş olur ama senin için bunu söyleyemeyiz. Eğer ki menfaat bekleyerek seni yaptıysa bu onun sorunu senin olmana o aracı oldu bakmakla yükümlü ama onun yaşlanmasına sen neden olmadın.
çok daha uygun ortamda, rahat edebileceği, bakilabilecegi huzurevleri, rehabilitasyon merkezleri var. para da istenmiyor.
sevgisiz, saygısız bir ortamda yaşayacağına, bu tür kurumlara emanet edilmeli.
Babası tarafından reddedilme ihtimali dışında gereksiz isyan atan yazar beyanı. Baban senin doğumundan ekonomik özgürlüğüne erişene ve evlenene kadar sana bakıyor da sense zor günlerinde babana bakamıyor musun dedirtir.
