Kendi iç seslerine züğürt tesellisi bulmuş insanlardır. insanın yaptıklarından pişman olmasıyla, o hataları sadece tecrübe olarak benimsemesi arasında büyük farklar vardır. Ve bazı hataları yok saymak gerçekten aptallık olur. Bir şeyi tekrar etmemek önce onun yanlış olduğunu kabul etmekle ve sindirmekle başlar. Yapılan boku kutlamakla değil.
dipnot:Sanmıyorum ki kimse hayatında bir kerecik pişman olmamış olsun.
terazide hayal kırıklıklarının umutlara karşı daha ağır gelmesiyle ortaya çıkan bir tür bastırılmış pişmanlık dürtüsü insanlarıdır. diğer bir deyişle; dürtülerin tatmini, insanın ilişki ihtiyacı için bir araçtan ibarettir.
yaşadıkları her olaydan ders almayı bilmiş , her kötü deneyimin kendisine bir şeyler kattığını keşfedebilmiş ve bundan dolayı yaşadığı hiç bir şeyden pişman olmamış insanlardır.
"zamanında pişman oldum ama sonra düşününce herşey rayına bir bir oturdu gözümde,eğer falan filanı yaşamasaydım şuan filan falan olamazdı hayatımda" diyebilecek insan olabilir.
pişmanlıklarını itiraf edemeyen insanlardır. iflah olmaz şekilde hatalarının içinde kaybolmuşlardır. bir nevi pişman olacak kadar büyük hatalar yapmadım mesajı vererek tedavi etmeye çalışırlar hastalıklarını.
pişmanlıkların alasını yaşamış insanlardır. ama içinde huzur varsa, yaptıkları onu kendi gözünde yüceltmişse bu sözü çok içten söyleyip yeni bir sayfa açarlar hayata.
tekdüze, monoton bir hayatta yaşadığına pişman olur insan ama o onun bile farkına varmadığından böyle diyebilir.
ya da diğer bir durum hayatı yalama olmuştur aynı şeyleri binlerce kez yaşadığından neye pişman olup olamayacağına karar verememiştir. amaannn yaşıyorum pişmanda değilim modundadır.
pişman olmakla bir yere varılmayacağını,yaptığı eşekliği farkedip bir daha yapmamayı amaç edinmiş insan grubudur.
bunun yanı sıra bu pişman olunacak ayıplarına da erkek gibi sahip çıkarlar,pişman değilim sonuç olarak benim hayatım,benim oyunum,benim hamlem derler.
