nerde o günler ama öyle bişey olsaydı geride kalacak tüm nefret ettiğim insanlara içimde ne var yoksa kağıda yazar ve rahatça geberirdim. ama pislik ölüm çooook uzak.
tüm sevdiklerime mesaj atardım, vasiyetimi yazardım, içimde kalan her şeyi söylerdim, kalbini kırdıklarımdan özür dilerdim, helallik isterdim, dua ederdim, üzülürdüm...
Kimim varsa toplardım etrafıma. Elbet defnedecekler zaten, toplanacaklar. Ölmeden evvel dizerdim hepsini karşıma, her birinin yüzüne bakarak, söylemek istediğim, anlatamadığım ne varsa dökerdim yüzlerine, sessiz sessiz. Pişmanlıkları, o çaresizlikleri izlerdim keyifle. O vakitte en keyif alınacak şey bu bence.
