bir rüya gördüm sözlük! bokumla kavga ediyordum...
gece her zamanki gibi sanal alemde gereksiz vakit öldürüp göz kapaklarıma direnemez duruma geldikten sonra, başıma geleceklerden habersiz, fütursuzca atmıştım kendimi sıcak yatağıma. henüz sağımdan soluma dönüyordum ki o da ne?!
apo abi: naber abisi ?
dedi. mahallenin marketimsi bakkalının sahibiydi apo abi.
ben şaşkın marketin tuvaletine gittim. ellerimi protex sabunumla güzelce bol bol köpürtüp çeşitli oyunlar yaptıktan sonra durulayıp içeri geri geldim. markette ki deterjan bölümünde bir kuğu edasıyla süzülüyor mutluluktan dört köşe yeşil domestos şişesinden sarıya, sarı domestos şişesinden beyaza gidiyor hangisini alacağıma bir türlü karar veremiyordum. o sırada içeriye mahallenin ufak çocuklarından biri geldi.
apo abi: şii! ufak çocuk, bir el at da şu dışarıdaki kartonlardan birini içeri getir
dedi. sonra bana döndü ve 'sen de lavanta kokulu spreyle toz almaya başlayabilirsin' dedi.
'hımm... lavanta... bayılırım' diye düşünürken bir şey arkadan dürttü beni. apo abiye söyleyemedim derdimi, çok utandım. bir elimde sprey, bir elimde toz bezi, aklımda tuvalet ihtiyacımla tuvalet kağıdı paketlerinin tozunu almaya başladım. dakikalar ilerliyor artan basıncın etkisiyle ben zavallı bunu yarın düşünürüm'ün suratından düşen tomur tomur ter damlaları yerleri ıslatıyordu...
ilk defa düşünmeyi erteleyemiyor, aklımı bokumdan alamıyordum, ne yapacağımı bilemez halde toz alırken buğulanan gözlerim apo abi'yi aradı, yoktu. onun yokluğunu farketmemle kendimi tuvalette bulmam arasında bir zaman dilimi yok gibiydi adeta...
gözlerim şükredercesine tavana bakarken mutluluk gözyaşlarım fizik kurallarına boyun eğercesine uysallıkla aşağıya, kanalizasyona doğru akıyordu. çok sıvı kaybından olacak başımın döndüğünü hissettim...
ellerimi protex ile bolca köpürtüp çeşitli oyunlar oynayıp, mutluluk baloncukları yapıp, duruladıktan sonra mutlu sona ermiş, kendinden emin adımlarla içeri doğru gidiyordum ki bişey bacaklarıma dolandı. bir döndüm ne göreyim!
kocaman toparlak bir bok, yaklaşık olarak bacak boyumda kollarını kaldırınca belimi geçiyor, evet koları!
'ağkdndsmlkaqlfhf' diye bir çığlık atıyorum bir taraftan götüme girmesini engellemeye çalışıyorum, hızlı el hareketleriyle ona vuruyorum oda aynı hareketi yaptığından komedi filmlerindeki aptal kadınların salak sahnesini canlandırıyor gibi hissederken bir yandan boku itelemeye çalışıyorum. o bir yolunu bulup götüme yanaştıkça ben benden beklenemeyecek bir çeviklikle onu bertaraf ediyorum, derken bir yolunu bulup bunu yere serdikten sonra koşa koşa kaçmaya başlıyorum..
bok arkada ben önde! koşuyoruz.
sonra; koşuyoruz, bok önde ben arkada...
hala koşuyoruz, bok yanımda...
çeşitli pozisyonlarda koşuyoruz, lirik bir müzik eşliğinde, bok kafamda, ben bokun sırtında derken kan ter içinde uyanıyorum yüzükoyun kıçım açıkta.
ak sakallı dede klasik, dumanlar arasından falan çıkagelir ve sorar,
asd: niye hırsızlık yapıyon lan?
ben: *valla yapmadım hırsızlık falan
asd: tamam o zaman
der ve gider...
böyle saçma rüya mı olur lan ?
aslında işin bir diğer garip tarafı da ben rüyayı insanlara anlatırken " beyaz sakallı adam " demem.
koskoca ak sakallı dedeyi, beyaz sakallı adam yaptım.
çok garip lan eheh.
rüyamda kemal iktidara gelmiştir. *
konuşurken vitaminsiz çelimsiz parmaklarıyla halka vaadlerde bulunduktan sonra camiye gitti milletle "bakın içinizden biriyim" imajı çiziyor.
ben tabi kara kara düşünüyorum; sevgilime "kılıçdaroğlu iktidar olana kadar sevicem seni aşkım" demiştim. neyse efenim derken kılıçdaroğlu nun ayakkabılarını çalıyorlar herif kalıyor mu takunyayla..
halk bunun üzerine bir ayakkabısına bile sahip çıkmadı bize mi sahip çıkcak diye galeyana geliyor; iktidarın üçüncü günü bunu deviriyorlar.
sabah saat çaldığında saati erteleyip azık daha uyuyayım dendikten sonra, o yeniden uyunulan süre içerisinde rüyada "işe geç kalındınğını ve kendi kendine küfür ettiğini" görmek, uyandığında ise "işe geç kaldığını anlamak ve kendi kendine küfretmek". *
rüyamda rakı içiyorum, nasıl içiyorum ama, 10 gündür su içmemiş gibi. derken telefon geliyor, eksisozlukteki ssg bey arabanız geldi diye, gidiyorum arabayı bayisinden teslim almaya. araba da toyota avensis. ama nasıl çirkin bir beyaz, nefret ediyorum arabadan.
anasını satayım diyorum, çok rakı içmesek beyazı daha güzel olurdu arabanın, kendi kendimi yiyorum, kahroluyorum. biraz daha su katsam rakıya, araba buz beyazı olurdu diyorum. hayat hep bana mı zor ulaaaan! diye çığlık atasım geliyor. derken uyanmamla şükürlere boğulmam bir oluyor.
fobilerimin üstüne üstüne gelen jessica alba gibi kızı "yaklaşma amuaoorum haaa" diyerek çekip vuruyorum. Rüyada da olsa birini vurmuş olduk hadi hayırlısı.
yarım on yıl önce, o zamanlar zat-ıalim lise son öğrencisi dersaneden çıkmışım, deneme sınavında da bir güzel sıçmışım, üniversite hayali, hayal olmaktan öte babilin bahçesi olmaya başlamış, o sıralar CM 2003 falan var galiba onu da oynadım iki üç saat ve yattım çekyattan bozma yatağıma.
birden kendimi sınıf arkadaşlarımla voleybol oynayarak buldum, hatta bir nevi istop oynuyoruz fazla geçmeden anladım ki atıp kaçtığımız top değil el bombası!!!, en son yakın arkadaşımla ben kaldım ve birbirimize atıyoruz bombayı. bombanın pimi çekilmemiş ben taşak geçiyorum elemanla, bana diyorki olm sakın pimi çekme yoksa kıyamet kopar, hasstri bastıktan sonra çekiyorum pimi ve saklanıyoruz bir taşın arkasına, taş da taş a.q nemrut dağındaki kral başlarına benziyor, birkaç saniye geçti hala patlamadı birşey ben tam ağzımı açmışken lost adasında görünen o ışık hüzmesi gibi parlıyor etraf ve biz gözlerimizi lise son sınıfının içinde açıyoruz.
farklı olan birşeyler var, en arkada zebani tipli öğrenciler zombiye benzeyen hafif half-life tarzı önde de beyaz giyinmiş biz varız, sonradan anlıyorum ki arkada oturanlar cehenneme gidenler biz cennete gidenleriz, ders sırasında sürekli arkadan bize elma! atıyorlar. sürekli bir çıkışta görüşeceğiz lafı dönüyor ortalarda ders ise geometri!.
neyse zil çalıyor allahuala! şeklinde, sonra bu zebaniler bizi kovalamaya başlıyorlar tam bir tanesi beni yakalayacakken tu destur! diyorum hepsi ölüyor, her yer patlamaya başlıyor, bastığım toprak yarılıyor ve ben içine düşüyorum ama düşüş o düşüş, ben diyeyim 10 dakika sen de 20 dakika bitmiyor a.q. tam yeri gördüm artık öleceğimi hissediyorum ama zaten ben ölüyüm burası da cennet değil mi? o sırada gözümü açıyorum ve saat sabaha karşı 4.00. e diyorum kalkmışken iki cine5 patlatayım, sonrasını biliyorsunuz zaten karıncalı ekranda hatun seçmece ve reklam girmesini bekleyip ilk 2 dakikayı şifresiz izleyebilme umudu...
geçen akşam:
kayıt yaptırıp çaylaklık seviyesinde aylak aylak takılırken 20 entrymi girip moderatörlerin beni kabul etmesini beklerken ilk entrymde moderatör oldum. bir başka deyişle rüyalandım
rüyanda malzeme olarak cenkerdem görürsen, bayaa bi yarılıyosun, gülerek uyanıyorsun. malzeme olarak seçmişim adamları rüyama. en güzeli de güldüren şeyin kendi zekan ve yazdıkların olması. rüyada senarist sensin çünkü.
bir arkadaşla, yağmurun yeni dindiği, su birikintilerinin olduğu bir ortamda* gezerken karşımıza serdar kulbilge'nin çıkması.* adamın, arkadaşa hal hatır sorması. sonrasında benim, "abi bi kaleye geç de 2 şut çekek" demem. ardından kaleye geçmesi ve topu çamura doğru atması. ben topu çamurdan alırken serdar kulbilge'nin de "ordan çek ordaan" demesi. benim vurmam, ama çamurun içinden vurduğum için topun kaleye yetişmemesi. sonra da serdar'ın, "kondisyonun iyi değil" diyerek bilmişlik yapması.
eğer düzgün bir zeminde o rüya gerçekleşseydi gösterirdim ben sana.
rüyamda rte ile meydanlarda kavga ediyorduk.ama o okadar çok bagırıyorduki,ben bir türlü sesimi duyuramıyordum,sonunda benimde elime bir mikrofon veriyorlardı,kameralar fln geliyordu sonra.basbakanla kavga eden kişi diye haberlere cıkıyordum.
dün gece rüyamda yere düşen kalemimi aldım diye öğretmen beni müdüre şikayet edeceğini söyledi. çok ağladım rüyamda sözlük. depresyona girdim. (bkz: sözlükle dertleşmek)
askerdeyken gördüğüm rüyadır. hiç unutmam. yaran cinsten olmasa da tırstıran bir rüyaydı.
rüyamda kafama koymuşum, birlikten kaçacağım diye. halbuki gerçekte birliğimden çok memnunum. zaten kısa dönemim. öyle bir düşüncem hiçbir zaman olmadı. neyse devam edelim. ben kaçmayı kafaya koymuşum. 3 tane daha arkadaşı ikna ediyorum benimle kaçsınlar diye. plan yapılıyor. gece yarısı plan uygulamaya koyuluyor. biz 4 arkadaş prison break dizisini aratmayan bir şekilde kaçıyoruz. koşturmacalar, kovalamacalar derken yakalanıyoruz. bizi birliğe geri götürüyorlar. götürdükleri sırada uyandım efendim.
biraz tırsmış bir vaziyette uyandıktan sonra sakinleşip uyumaya çalışıyorum. sonunda uykuya dalıyorum. ama o da ne? askerden kaçan biz 4 kişi, bölüğün en uyuz astsubayının karşısında, hesap veriyoruz. ifade veriyoruz. sonra bizi diskoya gönderiyorlar. saçlarımızdan zorla tutup hücrelere koyuyorlar. gardiyan hazır, tam dayağa başlayacak. ve ikinci uyanma safhası.
yıllar önce uyanıp uyanıp tekrar uyuduğumda görmeye devam ettiğim bi rüya vardı. şöyle ki;
babamlarla bir mısır tarlasının içinde sağa sola bakınırken yıllar önce ölmüş dedem uzaktan bize sesleniyor. tam biz ona yaklaşırken intihar edip yere düşüyor . o sırada babam sanki karşısında ölen babası değilmiş gibi oğlum senin turkcell çok yazıyo telsim mi alsak sana gibi bi cümle kuruyor. dedemin yanından geçip yürüyüp gidiyoruz. ben bi bakıyorum ki hasankeyfteki köprünün yanından geçiyoruz ama köprü yarım. kırılmış uçata bi adam var ve kendini ordan atmak üzere. yanına gidiyorum adam bana bakıyor. kim? küçük emrah. beraber köprüden bırakıyoruz kendimizi ama su yok aşağıda. çamura düşüyoruz. çamurlardan yukarı çıkmaya çalışırken bir el uzanıyor bana. o eli tutuyorum. elin sahibi çağla şıkel. ona teşekkür ediyorum ve önden yürüyen tuğba altıntop'la elele tutuşup devam ediyoruz. veee sabah oluyor. tamda süper finale yaklaşmışken hemde.
fenerbahçe adriano'yu transfer edecekken yanlışlıkla adriana lima'yı transfer ediyor. o gün işte herkes fenerbahçeli oluyor. hele bir derbiden sonra adriana lima ile sabri formalarını değiştiriyor o derece.
Çok yakın arkadaşımla hamileymişiz... Ortaköy'e kumpir yemeye gidiyoruz. Beni bırakıp giden şahsı orada başka bir kızla görüp " çocuğu düşünseydin" diye ağladıktan sonra o şahıs giderken arkasından " bari kumpiri sen ısmarlasaydın " diye bağırmıştım... ne salakmışım
