vermek ve almak fiilleri bolca kullanılır. liseli ergenlerin ekran başında kopmasına sebep olur. normal karşılanmalıdır bu durum. günlük konuşmalarında laf dönüp dolaşıp hep aynı yere gelir çünkü. aynı fiilleri bu tür konuşmalarda da kullanırlar. dileğimiz bir an önce olgunlaşmalarıdır.
kadıköy - kartal dolmuşunda geçen bir diyalogtur. bostancıda binip iki dakikada bir "oğluuuum kartaldaki hastanede ineceğim ben" diyen bir teyze var dolmuşta.
teyze: t
şoför: ş
t: oğlum kartaldaki hastanede inecektim ben...
ş: tamam teyze...
t: oğlum kartaldaki hastaneyi geçtik mi ?
ş: hayır teyze gelince haber vereceğim ben sana...
t: oğlum kartal..
ş: tamam teyze tamam biliyorum kartaldaki hastane ! haber vereceğim daha var !
teyzenin istediği yere gelinmiştir...
ş: bostancı'dan beri kendini unutturmayan teyze, bir in allah aşkına geldik !
Dolmuşun önüne atlayan abla ve ani fren yapan şöför kafayı camdan sinirlenerek çıkartır;
Dikkat et hanım abla, bey abimize benzemez, altına yattın mı kalkamazsın bir daha.
abi nereye gidiyor bu dolmuş?
ya nereye gidecen sen?
ya kadıköyde bi park varya onun arasında bi sokak var ......
atla atla.
dakıkalar sonra.
abi bak şimdi burdan karşıya geç biraz yuru ıkıncı aradan sola sap bakkalı gecınce saga gır yaklasık 300 mt yuru.
aq binmeden yurusem yıne bu kadar yururdum zaten.
hadi abi hadi dk ile çalıyoruz.
+duraktaa
-var mı durakta?
+evet
-evet efendım var mıydı
+ay durakta diyorum ayol sagır mısınız
-meditasyona gecmis gibi söylersen duymam abla in hadi allah allah
