1. yolcu: müsait bir yerde inebilir miyim ?
şoför: buyrun
(minibüs biraz hareket eder)
2. yolcu: beni de müsait bir yerde bırakır mısınız ?
şoför: abi geri geri gideyim istersen..
-Mustafa Kemal ve Esatpaşa , kadıkoyde aynı duraktan kalkan iki güzide minibüs hattıdır , bu nedenledirki yanlıslıga mahal vermemek icin yolcular binerken minibüsün hangi istikamete gittigini sorarlar.
Y: Yolcu
Ş: Şöför
H: Diğer minibüs sakinleri
Y: Kemal dimi abi ?
Ş: yooooooo *
Y: Esat mı ?
Ş: yoooooo *
Y: Ee Ne peki ?
Ş: Hakkııııı *
Y: Hakkı mı o ne ya ?
Ş: kardesim sen adımı ne yapacan ?
H: Muhahahahhahaha
- Yolcu böyle bir soforle aynı havayı daha fazla teneffüs etmek istemez ve ortamı kosarak terkeder.
azeri yolcu: şöför bey ben düşücem. *
şöför: kardeşim tutun biyere.
a: kaptan bu durakta düşücem.
ş: kardeşim başıma bela mı açıcaksın dur yerinde tutun şuraya.
a: yav düşücem diyorum dursana bak geçtik durağı.
ş: düşüp de iş acma başıma hasta mısın nesin. **
a: oh be sonunda durdun ya düşeyimm burda.
bu daha ziyade monolog olmuştur;
bayan : b
şöför : ş
b:ilerideki durakta kalayım (durağa daha çok var)
ş :...
b :az ileride bir durak var orada inecek var.(durağa az kalmıştı)
s :...
b :durakta ineyim(nihayet)
ş :...
b :az önceki durakta inecek vardı geçtiniz ?
ş :...
b :halbuki ben size önceden ineceğimi söylemiştim, neden durağı geçtiniz?
ş :...
b :dursana be manyak, ineceğiz herhalde alla alla ya adam hala devam ediyor, hasta mıdır nedir?
ş :...
şöför biraz daha ilerler, durur, kapıyı açar, bayan iner,olay biter.
ankara'da şahit olduğum monologumsu diyalog. arka koltukta oturan kız, arkadaşına, cumhuriyetin 80. yılında milli kütüphane karşısındaki enerji bakanlığı binasındaki durumu herkes gördüğü halde bir de kendisi açıklıyor:
- aaa bakar mısın. muhtelif odaların ışıklarını açık bırakmak suretiyle cumhuriyetin 80. yılına atfen binada 80 yıl ibaresi oluşturmuşlar.
bu olaydan sonra bir süre kendimize gelemedik ben ineceğim durağa gelmeme rağmen sırf bu zatın "inecek var" cümlesini nasıl paragraflaştıracağını merakımdan dolmuşta son duraga kadar gitmeyi kafaya koymuşken başka birinin "inecek var" cümlesine ekleyecek bir şeyi olmadan kızcağızın öylece inmesi içimi çok burkmuştu.
- bakarmısınız şu 5 ytl bir kişi gaziemir tansaş durağı şu 10 ytl üçyol metro üç kişi bir dakika sizin kaç kişiydi teyze heh tamam şu 2.5 ytl de iki kişi
üsküdar - çengelköy arası giden dolmuşta, şoförün hemen arkasında bulunmaktayım.
yolcu biner, hemen şoförün yanındaki koltuğa kurulur. 20 ytl uzatır şoföre. ücret 1 ytl dir.
hışımla para alınır ve konsolla cam arasına atılır ve arkasından şu diyalog gelişir:
- (yüksek sesle) senin vereceğin paranın ben mına koyayım...!
+ (yolcu şaşırır) e yuh be kardeşim, yanında oturuyorum !!
- ne yani, arkandan mı deseydim ?!! (!)
adana da bir yerde bir genç kız ve annesi minibüse biner. yan yana yer bulamadıkları için kız önlerde bir yerde tek başına, anne de arkalarda bir yerde tek başına oturmaktadır. anneden yaran sesleniş gelir:
bir köşe yazısında okuduğum bir olay
ş-şöför
y-yolcu
ş:parayı uzatabilir misiniz??
y:ben parayı uzattım zaten.
ş:ben de zaten uzatabiliyor musunuz diye sormuştum.hehehehe
yolcu sinirlenir ama birşey demez yerine oturur devam eder.aradan zaman geçer,aynı yolcu
Y:sağda durabilir misiniz?
şöför durur fakat yolcu inmez.
ş:insene kardeşim
y:ben sadece durabiliyor musunuz diye bakmıştım *