60 küsürlü yaşlarda, ailesinden ayrı yaşamayı daha çok seven, çekirge gibi bir gün oraya bir gün buraya kafasına göre takılan, eşinin dırdırından uzak yaşamayı seven ve bir süre sonra (yaşlanınca) beyinsel tuhaflıklar sergileyen bir amcayla geçen diyaloglardır.
sahip olduğum amca, bu durumların hepsini barındırmakla kalmayıp, aşmış bir insandır. bir de şiveli konuşması, kulakları kendi sesini az duyduğundan sürekli yüksek tonda konuşması, soğuk ötesi espriler yapıp kendi kendine kıs kıs gülmesi ve çoğu gülmelerinin ucubik seslerden oluşması, ayrıca paraya olan özel bir ilgisi de eklenince, türünün tek örneği haline gelmiştir. yıllardır değişmeyen klişe sözleri ise onu tam bir karakter haline getirmiştir. ailede her bir yiğeninin kendisiyle ilgili özel bir anısı vardır. bir araya gelince bunlar anlatılıp gülünür.
en son geçen gün bize uğramıştı. yine ondan bundan bahsediyor, para mevzularına dalıyor, kafasına göre küfürler ediyordu. burada olaya ben de karışmışım ama, asıl diyalog babamla amcam arasında geçiyor.
a:amca b:baba c:yiğen
amcam bir süre olayı anlattıktan sonra, son cümleyi söylerken:
a:...işteaa kumar mumar oynuyodu, pezevenkin tekiydi..
b: sen böyle konuş konuş bizimki senin videolarını çekmiş
a: uhaha ne vidiosiymiş la o allaan adamı *
c: evet evet "varuva git gaave al gel" dediğin video var mesela bi tane. hatta "para ver alalım" deyince, "ne vereeceğm lan siz vereceeğniz parayi" da diyosun.
a: niredeymiş be.. teh.. hıh
b: internete koymuş bizimki seni
a: uhaha ben oraya sığmam ki lan
c: (içses) lan bu amcam o kadar salak espri yapıyo, sonra duruyo duruyo böyle bişe söylüyo. ilginç. *
