arkadaşlarda sabahlanmıştır, ev sahibi olan arkadaş ertesi günü gideceği için beni sabah uyandırın deyip yatmıştır,gecenin ilerleyen saatlerinde canları sıkılan tayfa evden çıkma kararı alır. tam o sırada gruptan biri, -abi adamı uyandırcaktık, naapcaz?, der , grubun bir yerlerinden şöyle bir ses gelir, belli belirsiz - abi not bıraksak?
arkadaşlarda sabahlanmıştır, ev sahibi olan arkadaş ertesi günü gideceği için beni sabah uyandırın deyip yatmıştır,gecenin ilerleyen saatlerinde canları sıkılan tayfa evden çıkma kararı alır. tam o sırada gruptan biri, -abi adamı uyandırcaktık, naapcaz?, der , grubun bir yerlerinden şöyle bir ses gelir, belli belirsiz - abi not bıraksak?
okula servisle gidilip gelinmektedir. o yıl anaokuluna başlayan kardeş de okulun anaokulu kısmında okumakta olduğu için aynı servisle kardeş kardeş okul yolları tutulmaktadır. tabi ki de ablasının görevi kardeşini servisten indirip ,bindirmek onu korumaktır. gelelim olayımıza:
servisimizin ufaklıklarından x le bol bol uğraşan lise ahalisi sayesinde ,x durumu annesine ispiyonlamış ve dayısı servis ahalisi olmadığı bir anda servisi basıp ,'nerde a',' nerde b' gibi tüm servis bireylerini ve tabi ki beni de sayarak tehditler savurmuş ve serviste bulduğu tek arkadaşımızı boğazlamıştır.. daha sonradan olayı öğrenip tırsan bizler olayı okul müdürlüğüne götürmüşüz ve x in annesi okula çağrılarak uyarılmıştır.. fakat ; x in annesi doymamıştır.
okulda sınf sınıf gezip mutsuz depresif kim diye sormakta ve zaatalimi aramaktadır.. korkudan ödü kopan mutsuz depresif ise duvar arkalarında saklanarak kadınla dalga geçmeye alışmıştır. günlerden bir gün çok sosyal olan m.d. okul çıkışında elinde tenis raketi, beden eğitimi çantası ve okul çantası ile servise binmiş evine gitmeyi umuyordur. serviste oturan m.d. birden servise doğru yürüyen çocuk ve annesini görür. bunlar x ve x in annesidir. arkadaşlarının da gazıyla koltuk altına giren m.d. hem salakça gülmekte hem de korkudan ve sıkışıklıktan altına yapma vaziyetindedir. iki önündeki tam servisin orta koltuğuna oturan muhteşem anne oğulla içinden dalga geçmektedir. ne de olsa ikisi de m.d. den önce inmektedirler. ama servis şoförünün denyoluğu tutup ilk m.d. yi bırakası gelmiştir o gün. evin önüne gelinmiş ve servis durmuştur. inmesi gerekiyordur ve tenis raketini suratına dayayarak en azından suratını saklayarak inmeyi başarmıştır servisten m.d.. büyük bir iş başarmış olmanın gururuyla evine ilerlerken kendisine servisten birşeyler söyleyen insanlara bakıp el sallar , zafer işaretleri yapar. fakat o da nedir servis geri geri gelmeye başlamıştır ve servisteki insanlar hala bağırıyorlardır. salak kahraman m.d. hala sıfatı gereği el sallamakta bağırmaktadır. servis yaklaşınca artık son gücüyle bağıran bir arkadaşımızdan şu cümle çıkar: ''m.d. kardeşini serviste unuttun!!''. evet m.d. tekrar servise girmiştir ve uyuyakalmış kardeşini uyandırıp çıkarken x in annesi ile göz göze gelmiş ve hayatının en acı dramını yaşamıştır.daha sonra eve giren m.d. , kardeşinin: '' anneee ablam beni serviste unuttu'' demesiyle hayatının ikinci acı dramını yaşamıştır..
tüm sınıfa karşı yapılan bir sunumda, e-ticaret sitelerine örnek verilirken, ilgili sitede sadece erkek sağlık ürünlerinin olması. (bkz: enlarge your penis)
telefonun tercihler kısmına kopya yazıp, bu telefonu saati olmadığı için saat isteyen hocaya vermek*. neyse ki dalgınlığın farkına çok çabuk varılmış, hoca görmeden telefonu sessize almak bahanesiyle tercih değiştirilmiştir.
lise döneminde evin boş olmasından yararlanılarak kız arkadaş ile evde bir güzel güreşilir akabinde ev ahalisinin gelme saatine yakın evden aceleyle çıkılır. tabi telaştan kullanılmış prezervatif öylece masanın üstünde unutulur. sonrasında ise birisi bulup onu radan atmıştır ama kimse muhabbetini yapmamıştır. halada konu açılmamıştır. bulan ve atan kim gizemini koruyor.
askerde koğuşa hızla giren murat isimli şahsiyetin hışımla "murat nerde?" demesi. koğuşta başka murat olmadığından suratına bakıp kalmamız. aradan bir askerin "kendini kaybetti" demesi..
dolmuşta yolculardan birinin " camide inecek var" sözünü, şöförün "camide inecek var mı? " şeklinde anlamak ve akabinde " evet var !" diye haykırmak.
metonun yanlış istikametine binmek,yanlış yöne gittiğini anlayıp tee metronun dışına çıkmak,daha sonra ulen metrodan inmeme ne gerek vardı yine iç taraftan karşıya geçebilirdim diyerek hayıflanmak ama yine ters yöne binip ters yöne devam edip gitmek. kişi son yanlışlıktan sonra bırak dağınık kalsın hesabı son durağa kadar gitmiştir. bakalım ne olacak lan sonum? kader beni bir yere çağırıyor ama hayırlısı diyerekten herhalde.. bi b.k olmadı. zaman kaybı sadece..
(kışın dolmuş camlarının buğulandığını hesaba katarak) buğu ?
yine dolmuşta, geçince inecek var deyip, daha dolmuş geçmeden o kısacık hareketi sanki çoook geçmiş gibi algılayıp " hüyoppp kaptannnn durr inecek var inecek varrr !!" diye haykırıp inmek.. dolmuştaki herkesin "yazıkk" diyerek bakması.
yazıcının şeridi biter ve hemenek kırtasiyeye gidilir,normalde fotokopicinin getirdiği fotokopi tonerinin "boş kutusu" ele alınır ve kırtasiyeci ablaya gösterilerek "bundan var mı?" denir. kırtasiyeci abla da şaşkın bakışlarıylan " biz de olmaz ki bufotokopiciniz de olması gerek. kişi ısrar eder "olur mu yauvvv daha geçen de aldıydım.. nasıl olmaz?!?! yok yahu hatta nerde o.. hani genç bir arkadaş vardı ondan aldıydım" (hala jeton düşmez). kırtasiyeci ablaya karşı da bir pot al buyur: "nasıl yani ben yaşlı mıyım aşkolsun".. bocala devam... "yok yani siz gençsiniz de göstermiyonuz.. yok o da genç siz de .. ben de gençlerbirliğini tutuyorum.." aradan zaman geçer.. sonra birden şimşek çakar ama iş işten geçmiştir.. hemen telefon çalmış numarası.. g.t dönülür.yankös yankös dükkanın yolu tutulur..
kapısı açık arabanın kapısı açmaya çalışlır. gaz dolduran genç en sonunda uyarır " abi kapı açık "
aynı arabadan başka bir tane daha vardır..geç kalınmışlığın verdiği ardinal ile yanlış olan arabanın kapısı zorlanır.. sonra etrafa bakılır.. çaktırmadan doğru arabanın yolu tutulur..
insanın en gafil olduğu anlardan birinin gerçekleştirmesinde oluşan utanma duygusu içinde gülmekten yarılma durumu.
-asılı olan anahtarlıkdan bakmadan anahtar alayım derken bayan müdürün göğüslerine ellemek*
bir gün arkadasla cafe de oturulmaktadır. cafe ye bir genc gelir masaya bir kağıt bırakır.kağıtta: " sağır ve dilsizim bu sattıklarımın parası tedavime harcanacaktır." yazmaktadır. ve masaya bir anahtarlık bir küçük ayıcık bırakır. döner dolaşır. alıcak mısınız anlamında eliyle işaret yapar. arkadasım: "yok abi sağol almıcaz" der. genc çocuk anahtarlıkları toplayıp çantasına koyduğu sırada arkadasım:" abi sen türk müsün " diye sorar. ben şaşırmış durumda arkadasın suratına bakarım. genc kulaklarım duymuyor ve dilsizim anlamında el kol hareketi yapar.arkadasım gayet sakin"hee.."der. ve genc adam gider. benim koptuğum andır o.
elemanımız dışarda dolaşırken ayağına bir taş çarpar, ayağına çarpan taşı inceleye inceleye yoluna devam eder ve aklına parlak bir fikir gelir bu taşı satarak kısa günü karlı bir güne dönüştürmeye karar verir. önüne gelen ilk dükkana girer ve elindeki taşı satmak istediğini söyler, taşı iyice inceleyen adam;
- kardeşim bu taş etse etse 2 tane kaşık eder o da senin hatrın için he.
- tamam abi verdim taşı sana, bana iki tane kaşık ver
kahramanımız elindeki taşın gerçek değerini bilmeden 2 kaşık karşılığında satar ve alemin en aptalca dalgınlığını yapar. *
sıcağın beyine işlemesi sebebiyle dükkana girer girmez kapının yanındaki aynada kendini görüp tanıyamayıp "bu kaç para" diye ağzınızdan çıkacak olan cümleyi yarısında yakalamak. ve anında tezgahtara doğru yönelmek.
eve gelirsiniz. karnınız da acıkmıştır. tam buzdolabına yönelecekken, telefon çalar. telefonla konuşurken bir yandan da buzdolabını karıştırırsınız. konuşma biter. buzdolabında da o an ilginizi çeken bir şey bulamayıp kapağını kapatırsınız. aklınıza eve yemek söylemek gelir. telefona yönelirsiniz... yerinde yok. nerde bu? şeklinde aranıp bir türlü bulamazsınız. en sonunda cep telefonunuzdan ev telefonunu arayıp telefonu bulmak aklınıza gelir. sinir gelmiştir çünkü artık. nerdedir ki bu lanet telefon?! ev telefonu çalmaya başlar. sesi takip edersiniz... edersiniz... edersiniz...ta ki buzdolabına kadar...
yok böyle bi salaklık gerçekten.
bizzat tarafımdan yaşanmıştır.
bayram ziyaretlerinden sıkılmış ve evime dönmeye karar vermiştim. ancak yolda gayet sinsi bir şekilde kakam geldi.son derece hızlı bir şekilde evimin yolunu tutmuş, giyisilerimi çıkartmış ve hiçbir psikoloğun beceremediği kadar rahatlatıcı olan o malum eyleme başlamıştım. ilk vakitler her şey çok yolunda gitti. gayet rahatlamıştım, moralim filan düzelmişti ki birden aklıma evden çıkmadan önce annemin yıllardır süregelen ihtiyat duygusu ile su vanasını kapattığı aklıma geldi. denedim. yıkıldım. evet annem vanayık kapatmıştı ve götümü yıkayacak borudan hiç su gelmiyordu.işte o zaman başladım gün yüzü görmemiş küfürleri sıralamaya. tuvalet kağıdı ile kaba bir temizlik yaptıktan sonra vanayı açmak için dışarı çıktım. vanayı açtığımda keskin bir su sesi geldi. işte o an kendimden geçtim. bahsi geçen borunun musluğunu açık bırakmıştım. sanki başımı vidanjör motorunun içine sokmuşlardı. banyoya döndüğümde manzara gayet vahimdi. tüm banyo sular altında kalmıştı. ben donu götü toparlamya çalışıyordum hala. bileklerime kadar su içinde götümü temizledim. buna ek olarak yarım saat kadar banyoyu temizledim.moral yerlerde geziyordu haliyle. ettiğim küfürleri hatırlamıyorum. hatırlasam muhtemelen siz de ilk defa duymuş olacaktınız kendilerini.
(bkz: öldüm sanki yaşarken. Kaçtım hemen o sahneden!)
