o gece yanlış dudağa sokmuştum dilimi. çok pislik olduğumu düşünsem de hatun kişi aynı şeyi düşünmemişmiş. o değilde memiş dedim galiba lan. galibası yok lan demiş biri işte, evet lan demişim valla.
evden alınan çöp poşetini şöööyle bi gezmeye çıkarmak. ( şükür ki kapalı renkliydi de millet eşya falan zannetmiştir, rezillik duygusu sadece içsel aşamada kalmıştır)
annemin patronu kahve istediğinde, 'anne dur ben yapayım' dememle başlayan hayatımın en bomba dalgınlıklarından biridir. kahveyi bol köpüklü olacak şekilde özenle yapıp hazırladığım fincana değil gidip lavaboya dökmem şeklinde gerçekleşti. zavallı annem tepki bile veremedi.
Eve teyzemler gelmişti. Aşağıda arabada bişeyler vardı. Tabii evin küçüğü olarak onları taşımak bana düşüyordu. Neyse anahtari aldım indim aşağıya. Açtım kapıyı. Lan bakıyorum bakıyorum arabada istedikleri yok. Neyse çok geçmeden başımda bi adam duruyordu sonra aynı anda da biraz öndeki araca bakınca hass...ir. Yanlış araba. Neyse allahtan başımda duran adamda aynı apartmandandı. izah edince birşey demedi.
Atm den cektigim son 200 lirami almayi unutmak. Ulan karti aldim makbuzu aldim parayi almadan cektim gittim. Geri dondugumde para ordaydi. Tam elimi uzatacakken makina geri cekti parayi.
