arkadaslarla alkol aldıgımız bir gece geç vakitte eve göndüm merdivenlerden çıkarken ışık söndü yakmaya üşendim kapıya anahtarı sokuyorum açmıyor uğrasıyorum açmıyor başladım kapıya vurmaya kardesim uyanıp kapıyı açsın diye o sırada içerden tıkırtı geliyor sevindim kardeşim uyandı diye.
kapıyı bir adam açtı boxerla* falan jeton düşmedi kardeşim eve kimi getirmiş diye düşünüyorum adam uykulu uykulu kurkcu dukkani sahibesi bir üst kat yanlış geldi diyerek gülmeye başladı.
meger ben alt kattaki bekar olan komşumun kapısını açmaya çalışmışım. utancımdan yerin dibine girmek istedim.
allahtan adam kolumdan tutup içeri sokmadı beni.
o gün bugundur adamla karsılaşmamaya özen gösteriyorum.**
arkadaşım dün aramış ama bugün gördüm çağrıyı daha ve dışarı çıkacağım için arkdaşıma; eve geldiğimde arayabilirse daha iyi olabileceğini söylemiştim birkaç saat önce.
birkaç dakika önce kıza mesaj attım ''arayabilirsin müsait olduğunda'' diye. genellikle arayan biri olduğum için telefonu mesajı gönderdikten sonra salak gibi kulağıma tutup 15sn kadar bekledim. sonra napıyorum lan ben deyip yarılmaya başladım. bu da böyle bir çeşididir. *
Kullandığın arabadan inip, bankadan para çektikten sonra, arabaya yeniden binip direksiyonu aramaktır.
Şöyle bir kafayı kaldırınca, arka koltuğa oturduğunu anlarsın. (bkz: Bizzat yaşadım.)
hiç yorgun olmadığım bir gün gayet dinç zihnimle bilgisayarın başına oturdum. bilgisayarın şifresi çıktı karşıma herzamanki gibi. şifreyi giriyorum, ama o da nesi yok olmuyo, tuşları deliyorum basarken birtürlü girmiyo deliricem o derece, biri tuşları kaldırıp evine götürmüş olmalı diye düşündüm ta ki f4 f8 f6 ya bastığımı farkedene kadar. bi insan bukadara kadar saçmalayabilir mi? hı hı evet.
facebook'ta komik video ve fotoğraflara bakarken hepsini aynı kişinin paylaştığını fark etmek ve üst üste ne çok şey paylaşmış olduğuna şaşırmak. şu anda online heralde devamli bişeyler paylaşıp duruyor diye düşünmek; sonra da o kişinin profilinde olduğunu fark etmek.