yaprak dökümü gerçekten de harika bir dizi. belki de herkes kendinden bir parça bulduğu için bu kadar seviliyordur.futbol maçlarının ardından yapılan yorumlar gibi dizi hakkında sahne sahne yorum yapılması, sözlüğün bu aralar içine girdiği ırkçılık, cinsellik çıkmazından çıkış için güzel bir umut.
bir sonraki bölüm fragmanından öğrendiğimiz kadarıyla neclanın eve geldiği fakat leylanın onu affetmediği dizidir.bunlar ne zaman biraraya gelicek ağlamak istemiyoruz artık!
benim gibi her şeye ağlayabilme potansiyeli olan insanları ağlamaktan helak eden dizidir. zaten son yedi sekiz haftadır duygusal açıdan zayıf olan bünyeme iyi gelmeyeceğini bile bile izledim o ayrı.
görmek lazım, anlamak lazım bir kez daha, ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın şu dünyada aileden başka kimsemiz yok, kardeş ne olursa olsun candan bir parça ve yaşananlar hemen unutulmasa da bizi en kolay affedebilecek kişiler onlar.
herkes hata yapar, en yakındakinin hatası daha çok acıtır ama o kardeştir işte. annedir veyahut babadır. yine en kolay onlar affedilmez mi şu dünyada?
en zor zamanlarda yine onlara sığınılmaz mı?
içimde bir yerlere dokunuyor bu dizi benim. öyle bir şey söylüyor ki birisi bir yerde öyle bir laf ediyor ki, gözyaşları boğazımda düğümleniveriyor. tutmuyorum ben de gözyaşlarımı, ağlak biri miyim bilmiyorum ama dedim ya bir şey içimde bir yerlere dokundu mu ağlıyorum ben.
kim ne derse desin kurgusuyla, senaryosuyla, oyunculuklarıyla bu insanlar bir işe emek veriyorlar ve takdiri de hak ediyorlar, en azından benim tarafımdan.
23 senesini devirmiş naçizhane hayatımda izlediğim 2. dizidir. * bu hafta benim içimi sıkıştırmış, üzüntüden üzüntüye sürüklemiştir.
ben derim ki necla denen kadın ı kimse sevmesin nefret etsin ondan. kimse evine almasın.
leyla da mutlu olsun yazık ya.
şevket gebersin mıymıntı şey.
ferhunde zengin olsun.
ayşeyi çocuk esirgeme kurumu alsın onu kimse sevmiyor.
fikret in de kaynanası ölsün. tahsiniyle yaşasın. çocuklar falan..
~
fahriye evcen in cennet filmindeki performansını merakla bekliyorum~
bünyesinde barındırdığı özellikle bayan oyuncularda oyunculuk yeteneği aramayan dizi; zira bütün dizi ağlayan bir karakter ve alttan çalan postmodern bir arabesk şarkı ile ilerlemektedir.
(bkz: duygu sömürüsü ile para kazanmak)
Geçen bölüm beni resmen kopardı.O replikler süperdi.Leylanın Can beyle konuşurken voltranı oluşturuyoruz demesinden tutun da Necla odayı boşaltmaya çalışırken pansiyoncu satıcı teyzenin gelen müşteri akabinde Neclaya bilmem kaç numaranın dayısı olur demesi, Neclanın suçsuz yere fişlenmesi söz konusu otoya bindirilirken en cırtlak sesiyle binmem ben o arabaya diye çığırması (sanki binerim ben o otoya desin bekliyoruz biz) her şey süperdi.Hele hele o pembe mantolu sahnede, ki yakında onu şöyle ulu bir yere kaldırıp cam fanuslara koyup millete adaklar adattırıp köşeyi dönesim geldi.O mantoya da ayrı bir senaryo yazılsa hiç fena olmaz ayrıca.Morarmış ferhundeyle Ali Rıza beyin hasretle beklenen kucaklaşması gerçekleşmiş olup 25.000 bin ytl yi utanmaz rezil, o tefeci tuzağına düşen kocasından saklamasına rağmen gözlerimi yaşartmıştır.Hele hele tee adapazarlarından koşup gelen gulyabani fikret benim ağzımı bir ben deyim beş siz deyin on beş dk.kadar şöööleeee bii açık bırakmıştır.Biraz zorlama sezdim o sahnede.Ne yapsın kız her zaman gelemiyor! Ve son olarak da cadı kaynananın, Tahsinin Fikrete olan aşkını açıklaması karşısın da vayyy anammm başıma gelenler repliği bir şaheserdi.Tahsini seviyoruz ailece, bizim damadımız gibi oldu.
dizinin ana ailesi, (yaprakları dökülen aile) komşuları oldukları - adı hatırlayamadım, hani bir kız bir de anne yasıyorlar ya- ailenin tek eğlence ve adrenalin kaynaklarıdır.
Onların ev de tık yok, Ali rıza bey'in ki mübarek f1 pisti.
Adrenalinde 7/24 ibre tavan yapmış durumda.
Romanın son satırları nedeniyle dizinin son bölümünü deli gibi merak ettiren dizidir. Ayrıca orada burada dökemediğim gözyaşlarımın toptan çıkış noktasıdır. Çarşamba akşamlarının bir tanesidir ama izlerken çoğumuzun aklı Avrupa Yakası'nda kalır.
derdi tasası olmayanlar için birebir.. gerginliğe muhtaçlar için umut kapısı. off dayanamayacağım, al en derininden bi itiraf; "gerizekalı" dizi.
şimdi bu ferhunda salağı, zopayı yiyince atıyor kendini bi taksiye. taksici insaflı çocuk tabi, en birincisinden türk delikanlısı.. elinde 200 gramlık bi su şişesi, kadının haline acıyıp soruyor hemen; "abla su ister misin? üstünden de içtimdi ama.."
hayır şöförler cemiyeti binasının yüzünü tamamen kaplayan yazıya inanıyorum ben artık. " türk şöförü en asil duygunun insanıdır" valla da öyledir talla da öyledir, aksini iddia edeni vururum ben diziyi izledikten sonra. o kadar da gözüm kara! farzı misal be.
gözyaşlarınızı o vakte kadar biriktirip salıvereceğiniz iyi bir bahane olmakla birlikte. iyi ne kelime sağlam bir bahane benzetmesi daha uygun düşer, sanırsam.
tamam iyi hoş güzel ağlamalı falan dış görünüm tasviri. hayatın içinden bulanlar var, senelerdir türk filmleriyle duygu sömürüsüne ve bağımlılığa önce kendi içinde, sonra birebir diyaloğa girdiği insanlara düşüncelerini öfkeyle haykıranlar, eleştirmekten öte.
fakat her şey bir yana oğuzun saçları var. peruk mu? desek. ektirme mi? yani bu nedir ya allasen? tamam kötü bir karakter iyi hoş herşey kabulümüz. ama o saçlara bakınca bütün konsantrasyon bozuluyor. "ahh o saçlar". tas falan mı oturtup kestin naptın da öyle besleme modeli oldu kuzum? bu ne tezat? acınası bir bakış açısı doğuruyor ki sorma gitsin. ağlasak mı, gülsek mi?
ulen cevriye seviyorum kız seni, gel sen benim kaynanam ol. bir seni seviyorum bir de kavak yelleri'ndeki mine'nin dedesini. ikinize birden grup kurcam. seviyorum sizi. seviyorum ulen. tahsin saç ektir seni de alırım söz.
son bolumuyle hic beklenmeyen bi' yerde adamin a.na koyan dizidir. oguz gibi adi pislik bir herifin bile kendi cani, parcasi icin neler feda edebilecegini, nelerden vazgecebilecegini gostermistir. sahsen cok duygulandim valla. hatta baba olmak istedim. helal valla. dizinin sonunda ali riza efendiyle birlikte biz de verem olacagiz sanirim bu gidisle. oof oof. o degil de fikret ile tahsin hala sevismedi. tahsin kesin ibne artik bunu anladik.
