her sabah sevgili beni uyandırmak için alarmını 06:30' a kurar. genelde ben alarmları duymam ama onun aradığını duyar uyanırım. bu aralar uyanıp tekrar uyuyorum. servisi kaçırdığım için de işe taksiyle gitmek zorunda kalıyorum. ancak sevgili buna kızdığı için ona söylemeden taksiyle işe gidiyorum. bu sabahta aynı şekilde oldu. sevgili sevgilim sabah 6:30 da aradı. uyandım tamam dedim tekrar uyudum ve 7:30 da uyandım. apar topar hazırlanıp taksi durağını aradım. * : günaydın hede hödö ye bi taksi rica edebilir miyim? * : yine mi geç kaldın? * : * ehe ehe evet abi ya valla bu aralar uyanamıyorum. * : ne abisi be? * aaaaaaa aşkımmmm yaaa özür dilerim bu son valla son tamam hadi kızma öptüm görüşürüz.
Poşet taşımaya alışmış gariban bünyenin, sabah işe giderken atması gereken çöp poşetiyle yolculuk yapması. Taşımak için gösterdiği performanstan dolayı, elinin uyuşması ve çöp poşetini farkederek, sinirden hem ağlayıp hem gülmesi... Şehrin bir ucundan bir ucuna taşınarak, atılan kıymetli çöp poşeti...Akıllara zarardır.
pastanede çalışırken her müşteriyi 'afiyet olsun' diyerek göndermeye alışmış bünyem yüzünden mesai bitiminde müdüre 'iyi aksamlar' diyecekken yanlışlıkla 'afiyet olsun' dedim.
otobüse yetişmek için acele acele evden çıktım. asansöre doğru ilerlerken annemin yırtıcı kahkahasıyla kendime geldim. ayakkabi yerine cafcaflı ev terliğiyle koştuğumu farkettim ve dönüp gereğini yaptım. -iyi ki varsın anne-
bir kere de misafir olarak gittiğim evde ev sahibine 'hoşgeldiniz' dedim.
ve en çok yaptığım dalgınlık;
koridorun başında bulunan masadan kâğıtları almak için yürümeye başlıyorum koridorun sonunda masayı geçtiğimi farkedip geri dönüyorum.
üniversite 3. sınıfın son finalinden çıktığım akşam. içtim. harbiden içtim ama. bide sürekli hareket halindeydim o yüzden tuvaletim geldi fena halde. tutamaz hale gelene kadar da içmeye devam ettim. bok var sanki. neyse dayanamadım artık koştum tuvalete, açtım kapıyı.
pantolonu donu indirir indirmez bıraktım kendimi geriye. tuvalette klozet yokmuş meğersem alaturkaymış. vanalara tutundum da zor kurtuldum yoksa bi ayağımız çukurdaydı bildiğin.
öğlen 2 de karşılaştığım arkadaşa iyi akşamlar demem ve bunun hiç farkında olmayıp karşımdakine hayırdır çok mutlusun niye gülerek bakıyorsun bana demem.
ilyn carving iyimisin kızım saat dah 2 demesi ve benim durumu sonradan anlamam.
evet sözlük yapmışım bunu ben.. Ama o gün 3 sınavım vardı, sabahlamıştım.
çıkarken atarım diye aldığınız çöple dolmuş beklemek. dolmuş durunca ayılmak. abi bir dakika şunu atayım da bineyim diyemezsin de. mecbur devam abi devam işareti yapıp dolmuş savuşturulur çöp atılıp sonraki dolmuş beklenir.
sözlükte bir konuyu aramak istedim az önce, yazdım ve ara düğmesine basmak istedim. nasıl olduysa "getir" düğmesinin yanında olması gereken ara düğmesi yoktu.. ve ben yere mi düşmüş diye baktım.
..ve evet burada vermek istediğim mesaj, aramaya inanan bir birey olduğum. bütün notlarım pekiyi.
bir yandan kola içerek bir yandan guaj boya resim yaparken fırçayı yanlışlıkla kolaya daldırmak, ardından bardağı kafaya dikmek misal... (yazar burada 21 yaşında)
bir arkadaşla birlikte alışveriş yapmak için markete gitmiştik. neyse aldık alacağımızı yanaştık kasaya sıramızı bekliyoruz. olay burdan sonra başlıyor zaten.
bizim arkadaşda yeni telefon almıştı, benim bilmediğim sürekli acayip acayip özelliklerini gösterir dururdu. ben de yine onlardan birini yapıyor sandım. yüzüme baktı ardından çıkardı telefonu not defterini açtı. saliha demir* yazdı. ben de bunu sesli okumamış mıyım. lan bi kaldırdım kafamı kasiyerle göz göze geldik ki o an anladım yaka kartında yazan ismin telefonda yazan isimle aynı olduğunu. napıcağımı bilemedim kaçırdım gözümü kızdan. kız kalkıp bişeyde demedi allah'tan. çıktık gittik ama çok güldük sonra.
Formspring diye bir site var, anonimden soru falan soruluyor. Zamanında çok ünlenmişti bu site. Lise yılları, hoşlanılan kıza sabrını ölçmek adına saçma saçma sorular sorulur, dünyanın en saçma sorusu sorulur, gönderilir ve ardından bilgisayar ekranına yumruk atılır. Soru anonim olarak gönderilmemiştir, o günden sonra cuma günleri istiklal marşı törenlerinde bile yüzümü sakladım.
Karşıdan karşıya geçerken trafikte durmakta olan belediye otobüsüne omuz attım. Üstelik telefona falan bakıyorsam olsam anlıycam ama bakmıyordum da nasıl oldu hala anlayamadım.
gidilen güzellik merkezinde ayağına giydiğin galoşlarla dışarıya çıkmak. Çok güzel olduğum edasını insaların bakışlarının desteklemesi ve yürürken önümde mavi bişeylerin olduğunu fark edip bunların ayaklarım olduğunu anlamam.
