tabldot yemeğin olduğu bir yere girilir, fiş alınır ilgili yere verilmesi gerekirken fişle beraber masaya dönülür, sohbete dalınır, arada da yahu nerde kaldı bu yemek diye söylenilir, arkadaşlardan biri fişi göstererek o ne diyince beyinde şimşekler çakar akabinde çaktırmamaya çalışılarak ortamdan uzaklaşılır, fiş verilir.
bir yağız delikanlıyı uzaktan beri kesen arkadaşım yanına yaklaşınca kaldırıma takılıp düştü
o dumurla çocuğa -pardon demişti
herşeyi maffetim der gibi..
proje yetiştirmeye çalışırken uykusuzluktan herşey yapılabilir:
-sigara diye kutudan çıkarılan 0.3 ucu yakmak.
-kraker diye sigarayı ısırmak.
-nescafeye su yerine dem koymak.
-ufak bi dalgınlık sonucu bir koca paftayı yeniden çizmek(ki bu uykusuzluğun 1.5günlük kısmını tekrarlamaktır).
-cenaze evinde, vefat eden merhumun ölmeden aldığı kazağın muhabbeti dönerken; "iyi ya ömür boyu giyer artık", demek.
-hiç beklemediğin anda birinin aniden doğum gününü kutlaması sonucu; "senin de" demek.
Evde canı sıkılan nukleermalkav arkadası ile bogusmaya baslar..Baya bi süre bogusurlar,bu bogusma sırasında nukleerin arkadası nukleerin t shirtünün arkasına penguenin verdiği "Bok mu var?!?" yazılı yapıştırmayı yapıştırır.Gülünür geyik yapılır arkadas eve yollanır.Sonra nukleermalkav aynı t shirtle çıkar güzel bi izmir turu atar,insanların garip bakışlarından da hiiiç kıllanmaz...
pc yeni alınmış ancak telekoma 145 aboneliği için henüz başvurulmamıştır(adsl nin olmadığı, kablonetin bilinmediği zaman). birkaç gün internete 146 dan bağlanılır sonra telekoma gidilir 145 aboneliği alınır. ancak bağlantı penceresinde 146 değiştirilmeyip 1 ay boyunca 'nasılsa artık 145 ten bağlanıyorum sudan ucuz' nidalarıyla saatlerce 146 dan bağlanılmaya devam edilir, taa ki fatura gelene kadar. zamanın parasıyla telekoma maaşın bir bölümü takdim edilir.
sally ile gittiğimiz sinemanın erkekler tuvaletine girdiğimde onun benden daha önce farkına varıp çıkması ve benm pisuvarda takılan tebessümlü abiyle gözgöze gelş anım.
"metro çıkışı insanın içine bir heyecanla dolan, hızlı geçip turnikeyi birden fazla döndürme isteğinin erken gelmesiyle, yine aynı insanın, oysa az önce girdiği yeri metro çıkışı sanarak metro girişindeki turnikelere süreyya ayhan gibi koşması..jeton atılmadığından turnikenin öylece mal gibi sabit durması..şahsın -ki benle alakası yok canıııım- turnikeyle şiddetli çarpışmasından bacaklarının morarması..etraftaki insanların kaba etleriyle gülmesi.."şeklindeki anlık akıl kaybı komikliği..rezilliği..
el blendarının bıçaklarının ortasındaki şişkince top çok hoşa gider.parmak buraya konulup kendi kendini gıdıklaması sağlanır.sonra daha etkili olacağı zannedilerek alet çalıştırılır ve parmak aynı noktaya konur ama hesaba katılmadık bir şekilde gıdıklanmaktan dolayı gülerken parmak bıçakların arasında kalır.hastaneye gidilir,onlarca dikiş atılır.tam doktora teşekkür edip evin yolu tutulmuştur ki o acı soru gelir:
-nasıl oldu bu kızım???
kahve yapmaya niyetlenip cezveye şekerle, kahveyi koyup yanan ocakta içine su koymadan devamlı karıştırmak. sonra annenin bunu farketmesi ve dalgın olduğunu belli etmemek için "ya anne biliyor musun su koymadan bir süre karıştırınca acayip köpüklü oluyormuş kahve" demek. tabi annem yemedi...
arkadaşımla serviste konuşmaya dalmışken önde tek başına oturan bi çocuk arkasına döndü ve bize bişeyler söyledi. ağzının içinde mırmır konuştuğu için ben birşey anlayamadm, arkadaşım bana 'kalemi yere düşmüş onu istiyo' şeklinde tercüme etti
ben de eğilip çocuğun kalemini aldım ve kalemi verirken sevimli bir şekilde gülümseyerek çocuğa "teşekkür ederim" dedim
hayır yani çocuğun repliğini çalmam bi yana bi de dalga geçiyomuşum gibi oldu
neyse iyi ki çocuk da pişkinliğe vurup "rica ederim" falan demedi
okulun self-servis kafesinde otururken çay almak için ayaklanıp, tezgahın arkasındaki elemana çaylar söylenir. o çayları doldururken para ödenir. bu arada önüme bir tepsi ve içerisine çay tabakları yerleştirilir. tepsi öylece alınır ve ikram edilmek üzere masaya götürülür. çayların nerede olduğunu söyleyen arkadaşlara boş bir bakış atılarak hassiktir çekilir. onlar taşşağa başlar, don kişot gidip çay bardaklarını da alır.
yoğun bir günde, tamamen istem dışı, ünlü düşünür seray sever'in yeni bir karar şarkısını mırıldanmak daha doğrusu mırıldandığını farketmek. tamam tamam en bi doğrusu bir yan masadaki hatunun mırıldanıldığını hatırlatması, o güne kadar yapılan tüm karizma yapıcı aktivitelerin tüm anlamını yitirmesi.
