yalnızlık benim açımdan mutluluktur. evden ayrılıp tek yaşamayı benden çok isteyen yok herhalde... yada bir söz aklıma geldi; yalnızlık bir ilaç mıdır yoksa hastalğın ta kendisi mi?
yalnızlık; tek sesin içinizdeki ses olduğunu ve onu daha iyi anlayabildiğinizi anlayabilmek, kendi kendine konuşmaya başladğınızı farketmek ve kendinizden uzaklaştığınızı görebilmektir. yalnızım, o zaman hala yaşıyorum :P iki cümle oldu be!
gönüllü kamlumbağalık yapıp kabuğuna saklanmak, biri yaklaşacak olunca daha da içeri gömülmek, bu benim seçimim diyerek avunmak, birine ihtiyaç duymadan ayakta durabiliyorumla gururlanmak, kendi sesini unutmaktır.
tek cümleyle açıklanamaz ki yalnızlık. hem insan yalnız olmaz ki yalnız kaldığını düşünür sadece. halbuki içinde yaşattıkları yanındadır hep ve sen onu yaşatmaya devam ettiğin sürece yalnız kalmazsın. görünürde yalnız olsakta ya da olsam da ben onu içimde yaşattığım sürece aslında yalnız değilimdir. *
