bir hafta sonra kardeşim memlekete gideceği için 15 gün yaşayacağım durumdur. nihaha ha. çok zevkli lan. gerçi kardeşim de ceset gibi olduğu için zaten yalnız yaşıyorum.
adam dünyanın en az konuşan adamı olmak için zirveyi zorluyor. bu aralar bide psikiyatrik haplar kullandığı için bi içiyor bir daha kendisinden haber alamıyorum. ceset gibi uyuyor.
ev sahibi bile ara sıra ses yapın diyor bize yaşadığınız anlaşılsın diye. evde mistik bir hava var çünkü.
bu da böyle bir anımdır.
yani iyidir, bu son yalnızlığım çünkü artık iş hayatına atılacağım.
son 5 senedir yaptığımdır. öncesinde ev arkadaşı, sevgili gibi bir kişinin olduğıu evi paylaşmama rağmen artık sadece kendime ait bir yaşantım var. aşırı güzel. bayılarak yapıyorum.
iyi hoş da insan bazen kendini çok yalnız hissediyor. Bir de ailenizden Ayrı şehirdeyseniz kimsesiz gibi oluyorsunuz. Hele bir de hasta olunca hayat çok zor oluyor. Kendi kendine bakmak zorunda oluyorsun.
Güzeldir, kafa rahattır. Tek kişilik olduğu için kolaydır. Paşa gönlünüz emrindedir herşey.
Üstelik birilerine yavşamak iatiyorsanız "bi ses geldi çok korktuğmmm :'((" diye kendinizi acındırabilirsiniz. Beyler bu konuda çok hassas. Neden korkacaksan kendi evinde? hayalet görsem hayalet benden korkar ev haliyle görünce.
Kimisine göre rahatlık, kimisine göre işkence. Elbette bireyin kişilik özelliklerine, alışıp alışmamasına bağlı bir durum bu.
Daha önce hiç yalnız yaşamamıştım ancak geçen haftadan itibaren bunu tecrübe etme fırsatım oldu. Garip geliyor başta insana, konuşacak kimse olmaması, içeriden kimsenin sesinin gelmemesi vb. kendini biraz buruk hissettiriyor. Sonra alışıyorsun işte, her şey gibi.
2 sene yaşadım önermiyorum. Belli bir müddeten sonra duvarlarla konuşmaya başlıyorsunuz. Eve tek girdiğinizde o yalnızlık hissi üstünüze çığ gibi çöküyor.
iyidir hoştur, kendi küçük krallığınızdır, taa ki hasta olana kadar...
iki gündür hastayım, yataktan sürüne sürüne çıkıp, acı yok rocky modunda çorba yaptım, şimdi burda ölsem kaç günde anlarlar göçüp gittiğimi diye düşündüm. anam nacar anam, gadın anam gelin alın beni diye içime içime ağladım.
ha bir de aşırı derecede sessizliğe alışma durumu oluyor, arada sesli gülünce falan noluyoruz lan deyip kendi sesimden irkiliyorum.
Bir süre denediğim yaşam biçimi. iyi yönleri her istediğinizi , istediğiniz zaman yaparsınız. Ama benim gibi yalnız yemek yemeyi sevmiyorsanız zordur. insanın yemek yapası bile gelmiyor. Sevmedim ben. Etrafımda insanlar olmalı.
