yalnız yaşamak, özellikle de benim gibi meşguliyeti, işi gücü olmayan biriyseniz sağlam psikoloji gerektirir, çünkü yalnız yaşarken çokça yalnız kalırsınız bu durumda, kendinizle konuşmaya falan başlarsanız hemen ev arkadaşı alın derim.
kendimi ev toplamak amacıyla gaza getirmek için sesli bir şekilde "hadi kalk artık" dedim ve akabinde "oha sesim!" dedim,
iki günün sonunda ilk kez konuştum lan sanırım ahahah.
Katılmıyorum, katılamıyorum. Titiz ve sorunlu değilim. Psikolojik olarak sorunlarım var, doğrudur. Ama yalnız yaşadığımdan dolayı değil. Beni yalnızlığa iten sebeplerden dolayı. Huzurludur, kafanı dinlersin. Telefon, instagram, whatsapp gibi şeyleri kullanmak durumunda hissetmezsin. Vaktinin çoğunu, bir yandan arkada fon müziği ile kitap okuyarak, sözlüğe göz gezdirerek ve haberleri okuyarak harcarsın. Güzeldir yani. Çok düşündürür. Sorgulatır. Arada sırada ders kitaplarını bile karıştırtır. iyidir. Tavsiye edilir.
Çok kısa bir dönem yaptığım ve ne güzel bir şey ulan bu dediğim durum. Nerede çokluk orada bokluk sözünü yaşayarak gördüm. Aynı ortamda her yeni insan yeni bir problem anlamı taşımaya başladı benim için. Hatta hayatımı 20-25 insanla sınırlandırıp geri kalan herkesle merhaba , iyi günler , kolay gelsin den öteye iletişim kurmamak huzur kelimesinin tanımı olarak geliyor bana. Ne yazık ki şu şartlar altında benim için imkansız. Ama çok isterdim gerçekten yalnız yaşamayı. Kimsenin hiç bir işine karışmadan kimse de bana karışmadan öyle kendi kendime yaşamak. Arada sırada da sevdiğim bir kaç kişiyle bir araya gelip güzel vakit geçirmek. Onu da öyle abartmadan yani. Kısaca yalnızlık çok iyidir. Hele ki benim gibi kalabalık ortamlardan bıkmış insanlar için büyük nimettir.
insanların merhametsizliğine,ayıplarına ve de kötülüklerine alışmaktır
Yalnız yaşayan insanın kendi hayatında kuralları vardır.
Politika misali sınırları ve duvarları vardır.
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular misali hayatına herkesin yaptığı gibi kolay kolay birisini sokmamaktır.
Arada sırada nefes alışımı kontrol eden dostlarım vardır der.
Onlar da zaten cenazede taputumu taşıyacak 3 bilemedik 5 sadık yegane arkadaş.
Ancak bu adamlar bile yalnız adamın dost kavramına girmiş midir ? işareti.
Zordur yalnızlığı seven insanları kabul edip sevmek.
Kendimden bilirim.
Kitaplar sayesinde hayranlık duyup daha sonradan çekilmez ve hayatına girilemeyen paçozun teki olduğumu görünce popoma tekmeyi basarlar.
Pek iyilik yapıyorlar bana.
Selam ile...
Lavobaya girerken, duş alırken, uyurken kapıları kapatmama alışkanlığı edindiren eylem. En güzeli de yere düşen saç tellerinin sadece size ait oldugunu bilmek.
