hafta içi bir günden bahsedersek:
gün, işten eve geldiğinizde başlar sizin için.
ne yemek yemeliyim telaşı içinde en pratik olanı dışarıdan söylemektir. masraflı olmasının yanı sıra sağlıklı değildir fakat bulaşık derdi yoktur. ayrıca içtiğiniz kolanın kutusunu da küllük yaparsınız o gece.
tv de hiç bir şey izlemek zevk vermez neredeyse. üstünüzden çıkardıklarınız genel olarak birikir birikir. dur şunları toplayayım derdi.
bulaşıkları makineye koyma derdi. süpürge yapması, yerleri silmesi hep ertelenen ve parça parça yapılan işlerdir.
asla bitmiyor. ütü tam bir baş belasıdır. tüm akşam can sıkıntısından patlayabilirsiniz buna rağmen geç yatarsınız.
size gelmek isteyen, eve birini atmak isteyen devamlı olur. savuşturmayı öğrenmeniz gerek. "annem gelecek ya" en etkili cevaptır.
kirayı ödemek can acıtsa da haz verir. aynı şey faturalarda geçerli değildir.
çok farklı detayları düşünürsünüz. evdeki her farklı kokuyu algılarsınız.
içtikten sonra hafta sonu gece eve dönerken içiniz rahat olur. eve gitmeseniz bile haber vereceğiniz insan yoktur.
"anne ben arkadaşta kalacağım, gece yokum" demezsiniz mesela.
evlenmeniz zor olur, çünkü düzensiz ilişkiler olur genelde.
sevgili olduğunuz kızla aynı evde yaşaya yaşaya evlilikten soğuyorsunuz. ben 5 yıllık ilişkimi 6 ay aynı evde kalarak bitirdim.
belki evlenseydim boşanacaktım oradan yırttım. kızlar için nedir bilmiyorum.
alkol ve sigara kullanımınız artar. giyiminiz özensizleşir. patatese bağlarsınız kısacası.
Özellikle yazları mukemmel olan durum. Zira kiyafetle uyumak imkansiz hale geldi.
Onun disinda pisliginiz de temizliginiz de size.
Sıkılırım ben oyle diye dusunenler elbet vardir o kadar insancil olanlarin evi bos olmaz zaten illa birileri gelir kalir.
Yalnizligi sevenler icin ben bunun icin dogdum deme sebebi.
işten gelince evde yemek bulamamaktır.
Çıkarılan kıyafetleri sağa sola savurmaktır.
Alarm kurmayı unutunca boku yemektir. Tuvaletteyken kapının daima açık olmasıdır. Bulaşıkları ölümüne biriktirmektir.
Hayatı sorgulamaktır.
Aç karnına yapılan alışverişte hayvan gibi para harcamaktır.
Çay yapmaya dahi üşenip sabah sabah kola içmektir.
Spikerlik yaparak PES oynamaktır.
Hayal kurmaktır.
Porno izlemektir.
Eski sevgiliyi özlemektir.
Reddedilen kızı yanında istemektir.
Yatağı asla düzeltmemektir.
Yastık kılıfı renk değiştirene kadar yıkamamaktır. Günlerce aynı çorabı giymektir.
Canın çektiği herşeyi yiyip kilo almaktır. Parasızlıktır.
Herşeye rağmen huzurdur.
çok yaşadım ama gram kafayı yemedim. ( yememiş halin bu mu diye ucuz espri yapmayın) ha ne diyordum? yalnızlık insana kafayı yedirtmez. boş insana yedirtir. yalnız kalınca bir köşeye gidip düşünen insanlar var ya işte onlar kafayı isterse kalabalık olsun gene yer. onlar çünkü beyninde aynı olayı tekrarlayıp en sonunda tırlatır. ancak boş durmayan adam sürekli farklı işlerle meşgul olduğu için zaten yalnız olması bir şey ifade etmez çünkü zaten kafasında yalnız değildir. o yüzden yalnız kalırsanız sürekli kafanızı meşgul edecek işlerle uğraşın ve mümkünse fazla düşünmeyin. zaten onu da yapamıyorsunuz.
buruk bir sevinçtir yalnız yaşamak,kopamazsın yalnızlığından,bir o kadar da karışmak istersin yalan bildiğin her şeye..
söylenecek yine bir çok şey var ve ben yine beceremedim..
17 yaşında yalnız yaşamak var bir de, 2 ayda bir eve gidip 2 gün kalıp tekrar o boşluğa dönüyorsun. Daha lise öğrencisiysen birde... Yaşıtların sadece para yemeyi bilirken sen kazanmayı öğreniyorsun. Part time işler arıyorsun. Sabah 10 saat okul yetmezken birde 6 saat iş çekiyorsun. Hayatı öğreniyorsun. Günde 3-4 saat uyuyorsun. Büyüyorsun. Ancak bu saatlerde oturup kendine vakit ayırabiliyorsun. Alışıyorsun. Hayatın boktan olduğunu anlıyorsun. Çok yoruluyorsun. Çok büyüyorsun.
Huzurludur. Sanılandan daha zordur. Özgürsündür. Belimde kuşağım, c*kümle d*aşşağım kafasıdır. Sonuç olarak herşeyden kaçabilicek bir yaşam alanın vardır.
Bir yerden sonra bıktırır. Bazen bakkal dışında bir insanla diyaloğa girmeyi özletir.. gecenin karanlığı yalnızlığı yüze vurur sanki, sonra belki biraz korkutur..
Insan kendine yetebilmeyi ogrenmisse keyiflidir. Yalniz yasamak hic arkadasinizin olmadigi anlamina gelmez, pekala arkadaslarinizi davet ederek daha iyi vakit gecirebilirsiniz bunaldiginiz zamanlarda.
Bu sene son sınıf olarak düsündügüm eylemdir. Geçen sene ev arkadaşım sevgilisi 3 ay evden çıkmadı. Salonda içilen sıgaralar küller kafaya göre salonda yayilmalar. Onun yüzünden evdeki varligindan rahat rahat giyinip gezememek duş alıp banyoda giyinmek gibi rezalet durumlar. Evde kaldıgından bu durum icin sürekli tartıştıgımizdan sonra sonunda gitti birdahada gelmedi eve tek tük. Sonra kendi sectigi evde kendi aldıgı odayı değistirmek istedi. Bende alıstimi ima ettim misafir arkadaslarimizin yanında ne demek hayır ya inanmıyorum sana ben senin için neler yaptım ev ayarladım neler neler... resmen çingeneye dönüştü. Onlar içerde yatarken ben evi temizliyordum gelmiş bana mutfak dolabını silmedin ama gibi bir bahane sunuyor. Çöpleri geç atmışmışım ya dedim lanet olsun evinede sanada. O günden beridir evde olmadıgı ne biliyim bir hafta gelmediği zaman öyle rahat öyle iyi oluyordum ki. Gün sayıyordum sezon bitsinde hemen eve çıkayım belirttimde. Ne kaldı son senemiz desede nafile artık. Ağızdan bir kere çıkar 3 yıldır tanıyorum bana yetti. 2 arkadaşimda eve çıkmak istermisin dedi yok yani geçti gitti içimden bir kere. Yalniz oldugum her gün dünyanın en mutlu insanıydım kapı çalmasın diye dua ediyordum. Alisverisimi yapip eve kitliyordum kendimi televizyonu acip sarkı soyluyordum kanepeye uzanip kitap okuyordum . Ve yalnizim diye makarna degil bildigimiz ev yemekleri yapiyordum. Küçük demlik çayımla kafamın rahatlığıyla mutlu olmayı ve sezonu öyle kapatmayı istiyorum. Tabikide yabani olmak değil istediğim. Rahat olmak Sınıftan arkadaşlarımı cağırıcam yakın dostlarımi çağırıcam çok güzel olacak yani olursa. Oyüzden yalnız yaşamak bi bakıma güzeldir kendini idare etmeyi ögretir. Buranin amiride memuruda benim hesabı. Hele ki böyle şeyler yaşadıktan sonra keşke biri olsa demeyeceğin için rahattır zaten ilerde evlendikten sonra böyle bir imkanim olmayacağına göre simdiden yasamak gerekir.
zaman zaman çok cazip gelen bir eylemdir. evde bekleyen anne-baba ya; işten hayattan bezmiş bir şekilde gelip, yalan yere gülümsemek ve de 2 kelime fazladan söylemeye çalışmak yoruyor insanı. sonra diyorum çok şükür bir ailem var, ne gerek var uğraşmaya her şeyle. ama işte bazen öyle bir an geliyor ki insan o yalnızlığı arıyor. iyi de oluyor ama uzun vade de ne derece iyi bir eylemdir bilemedim.
