insanların arasında kendini yalnız hissetmek daha zordur. Beni aptal yerine koyanlara "ben aptal değilim seni salak ne haltlar döndüğünü anladım" demek isterdim. Ya da ben ağlarken yanımda dök içini diyecek birinin olmasını, mutluluğumu paylasacak birinin olmasını, efkarlıyken benimle birlikte yakacak birinin olmasını çok isterdim.
En çok hissettirdiği zaman da, gecenin bir yarısı, elinde sigara, gözler ağlamaktan kan çanağına dönmüş ve dile dolanmış tanıdık bir tını olduğu zamandır.
https://youtu.be/kpRPPZ8gels bu şarkıyı açıyorsun ve düşünmeye başlıyorsun. Acaba ben istediğim için mi yalnızım ya da gerçekten arayacak kimsem yok mu diye. B şıkkıysa eğer durum vahim.
eger universite ogrencisi iseniz. bunu sık sık hatirlatan insanlar etrafinizda bulunmakta. bu entryde sagolsun agzimiza etmis bulunmakta. olsum hayallerimizi de satmadik ya.
