yalnız kalmak bir ilaçmıdır yoksa hastalığın taa kendisimi diye geçmekte bir şarkı sözünde.yalnız kalmak bazen ihtiyaçtır aslında.kaçmak ister insan herşeyden,herkesten.kafayı dinlemektir diğer adıyla.ve kendini dinlemektir insanı iyileştiren,zihnini güncelleyen.hatırladığımız herşeyi unutmak adına yapmak istediğimiz bir eylemdir.
hastalıktır, haberin olmadan yayılır bütün vücuda. evden dışarı alışveriş gibi ihtiyaçlar dışında çıkmazsın. yavaş yavaş arkadaşlarının eksikliğini hissetmemeye başlarsın. internetle sosyal açlığını gidermeye çalıştığından haberin bile yoktur. birgün eski arkadaşlarınla buluştuğunda anlarsın "senin günlerin nasıl geçiyor?" sorusuyla. bir bakarsın hiç birşey yok hayatında. asosyal olmuşsun, kalmışsın, evde göt büyütmüşsün sadece. o zaman anlarsın ki yalnız kalmışsın. tedavisi kolaydır: insan bulunan ortamlarda bulunacaksın paso. sen insanlarla tanışamazsan bile onlar senle tanışıyor.
aslında hiç o duyguyu tatmamak ya da hep aynı duygula yaşamaktır. yalnızlığı eğer belirli bir mekan içinde yalnız senin olduğun olarak tanımlarsan hataya düşersin. çünkü gözle fark edemiceğin mikroorganizmalarda olabilir seninle aynı mekanda hatta başka boyutta canlılarda. yalnızlık konum itibariyle ele alınabilir mesela bir insan yanında binlerce kişiyleyken bile yalnız olabilir. sizin düşüncelerinizdir yalnızlık. çaresizliğiniz ya da paylaşamadıklarınız.
iyidir yalnız kalmak geçmiş ile yüzleşirsin , hatalarını anlarsın nerede yanlış yaptığını, sonra düzeltmeye çalışırsın insan olan anlar durumunu anlamayan da kendi kaybeder ne diyelim... yalnız kaldıkça kendinize meşgale bulun. sahilde bisiklete binin , uzun zamandır görüşmediğiniz arkadaşlarınız arayın , görüşün , hiç bişi bulamadınız mı yolculuğa çıkın abi (: aslında bizler yalnız değiliz bu durumu kendimiz yaratıyoruz biraz da ;)
