iyi bir şey değildir aslında. hele süreklisi daha kötü. ve bu sürekliden sonra; biriyle, birileriyle kahvaltı yapınca şöyle demez misiniz. tek başıma kahvaltı yapmaktan sıkılmıştım iyi oldu vs gibisinden.
Bazen tercih bazen mecburiyettir.
dilerim herkes tercih ettigi icin yalniz yapsin ama zor.
bir an önce bitsin diye cok kisa süren kahvaltidir.
yaz aylarinda özellikle hep yalniz yapmak zorunda kaliyorum gecistirmelik yaparim.
kalabalik kahvaltilar cok keyifli, bol sohbetli geciyor.
Yalnız olunca kahvaltı genelde yapılmıyor yapılırsa da kahvaltı şeklinde değil de atıştırma şeklinde geçiyor .. örneğin üç saat önce elma yiyerek tamamladığım öğün .
Kahvaltı gibi değildir aslında, tıkınma diyebiliriz.
Duvarlar sana bakar, çay bile demlemek istemezsin.
Bir süre sonra hiçbir şey yapmazsın ve sigara kahvaltın olur. O doyurmaya başlar seni.
Tamam kabul ediyorum bu melankoli modum...
Birde sabah 6.30'da uyanıp sabah koşusuna gidip terledikten sonra buz gibi dere suyunda şelale altında duş alıp sindire sindire yapılan bir kahvaltı vardır ki çok zinde ve güçlü hissettirir.
Bu da sportif ve güleç yüzüm, birde bunun sabah erkenden balığa çıkıp kahvaltıyı orada yapma versiyonu vardır ki aman Allahım dillere destandır...
