etrafta bulunan gerizekalı, embesil, moron, öküz, hödük, odun, kazma, kıro, beyinsiz sayısına bağlı olarak selameti yalnızlıkta bulan manyaktır.
(bkz: o manyak benim)
yalnız kalamayan ucubelerin hayal bile edemeyeceği o zevki alabilen manyaktır. kıskanıldığı için yıllardır bok atılandır. çünkü herkes yalnız kalamaz veya bundan memnun olamaz.
Bulunduğu ortamda insanlar tarafından keşfedilmek veya bilinmek amacı güdülmeyen, sadece yokluğunun izi belli olmasın diye var olan, duvarda asılı alışıldık bir resim muamelesi gören manyak'ın yapabiliyor olması gereken en asil davranıştır.
manyak doğru bir tabir olmasa da büyük üstad nazım hikmet...
Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat
olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme
yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.
Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan "Bu kuşun
kanadı neden beyaz değil?" diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin.
iki ucu keskin bıçaktır bu işin...
Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman...
Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. iyi halin cezanda indirim sağlamaz.
Sen, "Ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu yapmadın" diye cevap verecektir ve ne söylesen
karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır.
Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar
söyledin, düşündün, şiirler yazdın. "Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen
aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik yaşıyorsa,
ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için?
Hayatı ıskalama lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.
Her zaman ki gibi yaşayacaksın sen. "Acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş
yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın
ki.... Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. Kitap okurken de mutlu oluyorsun Unuttun mu?
Kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana...
Yine içeceksin rakını balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de cabası...
Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun asıl olan yürektir. "Yürek sesi ne?"
bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak
seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu...
Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil,
güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...
manyak mı!!!!!!!!!!! insanın kendisini dinlemesinin başka yolu var mıdır ki? insan kalabalıkta mı dinlenir? günün yorgunluğunu, sevgiliyle olan sorunlarını, belki de annesini arayıp onu özlediğini söylemek istediğini, babasıyla geçmişte yaptığı kavgalarda, büyüdükçe biraz daha babanın haklılığını anlamasına yardımcı olur yalnızlık. yalnızken düşünür insan, kendince, kendi doğrularını bulur, ne yapmak istediğine karar verir. sabah kalktığında kahvesini yudumlarken okuduğu gazetenin farkına varır. okuduğu kitaptan kendisine en yakın kahramanı seçer, dalar hayallere.. yalnızlıktır insanı kendine getiren, insan bazen kendine zaman ayırmasını bilmeli ve sevmeli bu zaman dilimini... güzel gelir yalnızlık kendiyle barışık birine!
