hergün işe gitmek için bindiğin otobüsün olanca kalabalığında, çalıştığın işyerinde onlarca kişinin toplanıp kahkahalar atarak güldüğü bir ortamda yada binlerce kişinin haykırarak söylediği şarkıyı yere oturup gözlerinden sayısız damlalar akarak söylediğin şarkıdaki gibidir.
kişinin kendi içine eğilip, paulo coelho' nun çokça bahsettiği duygu çöpünü boşaltmasına yarayan ancak tadında bırakılmazsa mahveden zaman dilimi. iki uçlu sivri bıçaktır, olgunluk ve sinir krizi arasındaki ince çizgiyi belirleyendir.
Bazen kalabalığın içinde,bazen tek başına yaşanan
Bazen huzur veren,bazen acı,tuhaf bir duygu...
EN güzel ifade eden şarkılardan:MFÖ YALNIZLIK Ömür Boyu...
öyle her zaman kötü anlamiyla olmasa da basladigi andan itibaren ici kemiren,
insani en gereksiz seylere bagimli yapan,
gökyüzüne agaca cicege böcege ayri bir ilgi duymanizi saglayip eve tikilip kalmis cama tekrar tekrar vuran böcege dertlenmeye kadar bir cok duygu yogunlugunu fazlasiyla biranda hayatimiza yapistiran,
özlemi en katiksiz halde yasatan kavram.
atilla ilhanın da dediği gibi
"hangi kapıyı çalsa kimi zaman,arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu..."
aslında her insan bir yerde yalnızlığı tadıyor,hayatın cilvesi midir değil midir bilinmez.
aslında herkes toplum içinde de olsa mutlaka bi an bile olsa yalnız kalıyor.
her gece başımızı yastığımıza koyduğumuzda uykuya dalana kadar geçen zamanda,tüm hayallerimize ve düşünecelerimize rağmen yalnız kalmıyor muyuz acaba?
yanmış bir ormanda kalan tek bir fidan gibi, okyanusta yolunu kaybetmiş bir gemi gibi, gökyüzünde parlayan tek yıldız gibi, kelimelerin arasına sıkışmış bir nokta gibi ve sadece sahibinin bildiği yeryüzünün en güzel aşk şiiri gibi dir... *
doğum günü pastasını yalnız kesmektir, ilk dilimi ilk parçayı kendi çatalınla ve yine o lanet kendi elinle yemektir yalnızlık.. platoniksen, ya da eski aşk hala eski değilmişse senin için telefonundaki yalnızlıktır senin yalnızlığının tek arkadaşı.. yalnız bu her arkadaş gibi değildir senin için bir an önce kalkıp gitmesini istersin.. keşke yanımda olmasaydın dersin onun için, sinirlenirsin pataklamak kaldırmak istersin ama gitmez.. en yakın arkadaşın olmuştur çünkü senin.. ne kadar içinden gidecek diye bir umut taşısan da bilirsin yanındadır o senin.. ve en sonunda bu gece seninle kalabilir miyim diye sorar.. ama cevap verme hakkın yoktur bu soruya, hayır diye bağırırsın kulakları sağır edici bir şekilde ama o ses boğulur gider daha boğazından çıkmadan, sadece içinden bağırabilirsin...
gerçeğin en mutlak, ruhun en steril hali. o kadar gerçektir ki, tanrı bile yalniz olmayı becerememiştir. kendi gerçekliğinin farkına varmak için bi sürü ölümlü varetmiş ve bilinmek istemiştir. geçici bir süre bile olsa yalnızlığı redderek...yalnızlığın gerçek tarifi gerçek tanrıdır. aslında belki de insanın kendisidir.
her insanın dönem dönem yasadıgı bir durumdur ki özünde herkes yalnızdır, bazen kalabalıklar içinde bir bakarsınız teksinizdir sizi anlayan birileri yoktur..
insanlar yalnız olduklarında üzülmeleri gerektigini düşünür. bu sadece yanlış bir çagrışım, yanlış bir yorumdur çünkü güzel olan her şey insanın başına daima yalnızken gelmiştir; hiçbir şey asla kalabalıgın içindeyken yaşanmamıştır. ama dışa dönük zihnin ürettigi koşullanmalar insanın etrafını sarmış, içine işlemiştir; insan yalnızken kendini kötü hisseder. ama bir bakıma yanlıştır bu çünkü insanlarla olmanın getirdigi mutluluk son derece yüzeyselken, kendi başına oldugunda beliren mutluluk ise muazzam derinlige sahiptir. yalnızlık kelimesi bile insanın içinde belli bir üzüntü yaratmaya yetiyo buna onun için yalnızlık degil de tek başınalık desek daha ii olabilir.
bir cumartesi günü, bahar yüzünü göstermeye başlamışken dışarı çıkmak ve gece de dönmemek isterken, o anda zaten seçme şansınız az olan arkadaşlarınızdan birini arayıp da, onun sizi akşamki programından önceki 2-3 saatlik dilime sıkıştırmasıdır. bunu "olabilir tabi" diyerek içinize sindirmeye çalışırken, ertesi gün abinizin telefonda sizden ömür boyu yalnız kalacağınıza dair sinyaller aldığını belirtmesi üzerine yaşadığınız garip ama alışılmış umutsuzluktur.
bunun da ertesi günü canınız kadar çok sevdiğiniz biriyle, kalabalıklardan uzak bir yerde, tekrar böyle bir istekte bulunmamaya söz verircesine, sadece bir saat oturup bir şeyler paylaşmak istemenizin üzerine aldığınız "kısmetse" cevabıdır.
o insanın size gönderdiği, sanki kulağınıza fısıldıyormuşçasına söylenen ezgilere dalıp, azıcık o yalnızlığı unutmaya çalışmak üzere, ortaköyde hep merak ettiğiniz ama bir türlü giremediğiniz o sokağa gidip, bir şişe bira ve o fısıltılar eşliğinde "hah, artık yalnız değilim" demek üzere eve doğru yol alırken, o fısıltıları annenizle paylaşmak istemenizin ertesinde, ondan aldığınız "şimdi dizi izliyorum, sonra dinlerim" cevabıdır.. *
