telefon çaldığında önce bi ses kontrolü yapmayı gerektirir sesim çıkıyor mu çıkmıyor mu diye bunu farketmek bile ne kadar acıklı varın siz düşünün artık...
aman abi bulaşılmaz "yalnızlık paylaşılmaz" herkesle kaynaşılmaz. bazen iyidir yanlız yaşamak. çoğu kez can sıkıcı olsa da gerekir bazen. hiç olmazsa, bir gün...
hem çok güzel hem çok kötü bir durumdur. eğer üniversite öğrencisi iseniz ve tek başınıza bir evde yaşıyorsanız ev kadını donanımlarına sahip olmanız gerekmektedir.yemek,ütü,bulaşık vs için. ve gurbette olduğunuz içinde ailenizi özlersiniz. ama bunların hepsini örtebilecek bir gerçek vardır ki rahatsınızdır.herşey sizindir.size aittir.huzurlusunuzdur.
garip bir alışkanlık yalnız yaşamak...ne onunla ne de onsuz olmak gibi...bazen en sadık yoldaş,bazen de soğuk yenilen bir yemek... zevksiz,tatsız,iştahsız...
ben bir kere daha yalnız başıma yemek yiyemiyorum oğlum. nasıl yalnız yaşıyayım.
korkularım ve kaygılarım var usta. beni yalnız bırakma. yalnız yaşamak da neymiş. psikopat mısın? bir de çift kişilik yatak var. tamam lan yalnız yaşıyorsun da çift kişilik yatakta yatmak neyin nesi manyak herif.
bulaşıkları yıkadım. yemek yemedim açım. kulağımda kulaklıklar takılı müzik dinlemiyorum. öyle boş boş takılı duruyor. ara ara hayatıma girip bir arkadaşa bakıp çıkan kadınlara sarıyorum. ama çift kişilik yatağı sevmiyorum evet.
kendimi ece kscg gibi hissettiriyor abi yalnız yaşamak. tehlikeli çok tehlikeli. yakında alırsam elime osmanlıca sözlüğü görürsünüz.
bir kaç çeşit evreden oluşan olaylar silsilesidir.
1.evre: Heyecan (1-2 Hafta)
Yalnız kalacağın anlaşıldığı andan sonra neler yapabileceğinin hayalini kurarsın kendi kendine yönelttiğin tek cevap çok kral olucaktır. Bir nevi hayalindeki listeyi oluşturursun.
2.evre : Düzene girme (1-4 hafta)
Bu evrede kendini ikna etmeye çalıştığın nokta,özellikle öğrenciysen, yicem içicem sıçıcam ama her zaman düzenli olucam, kendim herşeyi halledebilirimdir. ilk günler dışardan yemek yenmez, gerekirse yemek tariflerine bakılır öyle yapılır, bulaşıklar hiçbir zaman birikmez, herşey yolundadır.
3.evre : Yalnızlıktan sıkılmaya başlamak
Herşeyin aslında o kadar toz pembe olmadığını anlamaya başladığın evredir. Yanında bir insan sesi duymak istersin, bunun için tv genelde açık bırakılır, o olmadı müzik,radyo vs.. ses gelen bir elektronik alet sürekli açıktır.Bu evre uzun sürerse insan kendi kendine espri yapmaya içtiği biraya you're awesome man falan demeye başlayabilir.*Sonra arasıra arkadaşları çağırayım dersin.
4.evre: Koy götüne rahvan gitsin modu
Bu evrede o başlardaki heyecanlı adamdan eser kalmaz. Yemekler sürekli dışardan alınmaya başlanır, bu da para sıkıntısı doğurur. Keyfine biraz düşkünsen de yandığının resmidir zaten. Olay sürekli makarna-ekmek arası-hazır çorba triosuna dönmeye başlar. içtiğin biralar arttıkça artar, o ilk zamanlardaki derli toplu mutfaktan eser de kalmamıştır.Bu evreyi çabuk atlatamazsan tabiri caiz ise etrafı bok götürür.
5.evre : Eve sürekli arkadaş çağırma evresi (istisna)
Yalnızlıktan sıkılan kişi sürekli birilerini çağırmaya başlar, eve giren çıkan belli olmaz.ipin ucu salınırsa ev garsoniyer moduna girer.
6.evre: 2,3 ve 4. evrelerin logaritmik olarak sırayla yaşanmasıdır.
Son evre: Bunu ben de bilmiyorum ama kanımca son bir evre de vardır. En iyisi yaşayıp öğrenmek.*
herkes yalnız yaşayamaz, beceremez. ağır gelir insana. fakat bir zaman sonra öyle bir alışırsınız ki çalan kapıyı bile açmadığınız anlar olabilir. gelenin de gidenin de götüne koyayım diyebilir insan bir süre sonra. çünkü bilirsiniz ki o kapıyı tek çalan kapıcıdır.
henüz evlilik için hazır değilse bünye , bir süre devam etmesine sakınca olmayan durum. çoğu zaman başınabuyruk yaşamak çok rahat görünse de, akşam eve gelindiğinde derdini telefonlardan başka bir yere anlatamamk insanın içine oturur.
ama yine de kendi krallığının kralı olmuşsundur.kendine buyur kendin yaşa.
