--spoiler--
Gözümdeki ateş kalbimi yakınca..
Sandımkı aşkımız ömür boyunca!
Meğer bu bir oyunmuş kolay oynanan
Beni sevdığın varya o bile yalan..!
Yalan Yalan Yalan Yalan.
Ayrılık yok artık böyle demiştin
Bilesin seni nasıl nasıl sevmiştim
Oysa gerçek farklıymış uyandığım an
Anladım ki sevgi koca bir yalan
Yalan Yalan Yalan Yalan.
Söz vermiştin bana seninim diye..
Başka bir aşk bulmuşsun yine kendine
Söyle mutlumu simdi kalbini çalan?
Yoksa bu yeni sevgin odamı yalan!
Yalan Yalan Yalan Yalan.
--spoiler--
Yalanın en kötüsü insanın kendisine söylediğidir.
Bir battaniye altında yaşadığı ve önemsiz saydığı ne varsa, yüzleşemeden doğruyu göremez. Yalanın beyazı, pembesi, zararsızı bilmem nesi olmaz.
Yahu kendine dürüst olmayan, aynaya da bakmasın bir zahmet.
pop müziğin altın çağı doksanlar döneminde unutulmayacak bir çok şarkıya imza atıldı. bunlardan biri de bu candan erçetin şarkısı. sözleri, içe işleyen yorumu ve düzenlemesiyle ayrı güzeldir. ne zaman duysam klibindeki gibi bir gece yolculuğu belirir aklımda. hayatın boşunalığını ölümün o keskin soğukluğunu hissettirir.
dizinin ilk sezon finalinde çalan şarkı daha diziyi izlemediğim zamanlardı. 16 yaşındaydım belki de en güzel yaş. öyle gece tekrarına denk gelip izlemeye başlamıştım diziyi. sezon finalinin özeti gitmekti. ismail abi özetliyordu zaten, neden gitmek zorundalar ki diyerek. bunlar da şarkının sözleri.
Düşerken duramazsın, susarken anlatamazsın,
Belki de.. ne bileyim ben..
hafif bir manik depresiflik hissettiğim manga şarkısıdır.
şarkı gayet insanın içini parçalayan bir tempoyla ilerlerken, 4.20 gibi biraz daha hareketli bir tempoya geçiş yapıyor ve "platonik olmaaa değmez onaaa" gibi sözlerle devam etmektedir. halbuki en başta "aşk için iyi olmak yetmiyormuş" diyerek içimizi parçalamıştı solist.