Ben güzel günlerin şairiyim
Saadetten alıyorum ilhamımı
Kızlara çeyizlerinden bahsediyorum
Mahpuslara affı umumiden...
Çocuklara müjdeler veriyorum
Babası cephede kalan çocuklara...
Fakat güç oluyor bu işler
Güç oluyor yalan söylemek...
akla yalanmak deyimini getirir. biri yalan söyleyince akla yalanan bir köpek gelmesi, kişinin yalan söylerken takındığı tavırla psiko-ironik bir travma bile yaşatabilir.
Bir insan yalan söylemeyi buldu.
Başka bir insan ona inanmamayı.
Bir insan gözlerin yalan söylemediğini öğrendi.
Başka bir insan gözlerine yalan söylemeyi öğretti.
Bir insan göz yaşlarının yalan söylemeyeceğini buldu.
Başka bir insan ise göz yaşları içinde yalan söyledi...
yaptığınız hatalara kılıf uydurmacadır. pembe yalan, beyaz yalan diye yalan çeşidi de yoktur. bu temelsiz bir avuntudur. çünkü yalan yalandır ve her yalanın rengi karadır.
Yarın ankaraya geleceğim dedim. Sabah erken bile uyanmak istemiyorum. Çok değil sadece 3saat fakat ankaraya da gitmeyeceğim. Bu da böyle bir yalan. Yarın da başla bir yalan bulurum.
birisine karşı olan güveninizi en çok sarsacak şey belki de. eğer yalan söyleyen kişi, bu yalanı sağlam temellere oturtmamışsa, söylediği şeyin yalan olduğu o kadar bariz ve anlaşılır ki. belki de birey bunun farkında, yalan söylediğinin anlaşılmasını ve o kişiyi kendinden uzaklaştırmayı amaçlamakta. ama bunu, yalanı onu uzaklaştırmak için söylediğini, karşı taraf asla bilemiyor. sürekli şüpheyle yaklaşıyor. bu belirsizlik yine aradaki güveni sarsıyor. üzücü.
Kişi eğer karşısındaki kişiyi kendinden soğutmayı düşünmeyip, sadece o anki durumu kurtarmak adına alelacele yalan söylüyorsa yine bunu sağlam temellere oturtamıyor, belli oluyor ve yine aradaki güven sarsılıyor.
bu yüzden her zaman hayatım boyunca gerçeği, doğruyu söylemeye çalıştım. insanları güvende hissettirmek, bana güvendiklerini görmek benim için onur, neyse. benim nasıl biri olduğumun sizin için önemi yok.
Bir de yalan söylemediğimiz halde söylediğimiz şeyin doğru olmadığını düşünüyorsa karşı taraf ve bunu asla kanıtlayamıyorsanız aranızda ki güven yine sarsılıyor. o kadar boktan bir durum ki bu. üzüntü, sinir, karşıdaki kişinin nasıl böyle düşündüğüne bir türlü akıl sır erdirememe, onun sizin sözünüze güvenmemesi. gerçekten kişi için çok zorlayıcı bir durum. bazı bireyler için ruhsal çöküntü sebebi ve kişinin ruh hali dışardan bakınca hemen anlaşılmakta. kimisi de umursamayıp yoluna bakma derdinde. gerçekten acaba bu kişiler umursamıyor mu? öyle mi gözüküyor, içine mi atıyor? bunu da bilemiyoruz. bunu belli etmiyor o kişi.
ikili ilişkilere dışardan baktığımızı düşünelim. iki kişi var. bunlardan birisi karşısındaki kişiye -dostu, karısı, sıradan bir arkadaşı- ikisini de ilgilendiren bir yalan söylüyor. bu yalan eğer ortaya çıkarsa iki tarafta bundan zarar görebilecek, ya da sadece yalan söylenen zarar görecek. ben bu duruma dışardan baktığım zaman yalan söyleyen kişiye karşı o kadar nefret doluyorum ki. yalan söylenen kişinin yerine koyuyorum kendimi. hiçbir şeyden haberim yok. arka planda neler neler dönmüş, dönüyor. o kişiye değer vermeye devam ediyorum. ne kadar acınası bir haldeyim değil mi? ne kadar zavallıyım.
evet, yalan belki de insanlara en çok zarar veren şey. sadece bu iki kişi için değil, dışardan izleyen kişilere bile zarar verebilmekte. bu yüzden lütfen ama lütfen her zaman doğruyu söyleyin. insanları üzmeyin. kimse kalbinin kırılmasını istemez. sizde bunu başkalarına yapmayın. gerçek acı bile olsa söyleyin. lütfen...
