kendini zeki sanan , hasta ruhlu insanlar yalan söylemekten inanılmaz zevk alırlar. oysaki çoğunlukla etrafındakiler onun yalan söylediğinin farkındadırlar ona küçümser gözlerle bakarlar.
belki tiyatro sanatcısı olmak istiyen ama fırsatı olmamış bir insanın duyguları olabilir. onun için tiyatrodur belki biraz bu yalanlar. bazen çok baysalarda biz onları yinede severiz.
acı da olsa vardır böyle ibneler efendim; ancak aldıkları zevk çok kısa sürelidir. her yalan er-geç ortaya çıkar ve sonda zevk alan yalanı yakalayan olur her zaman... o yüzden siz siz olun onurlu yaşayın, alçak yalanlara sığınmayın.
var böyleleri.şahsen gereğinden fazla yakın şekilde tanık oldum. abicim niye birinin gözüne girmek için durmadan yalan söylersin ki. anlam veremiyorum. yalan üsüne kurulmuş hangi olay,birliktelik ya da herneyse işte,mutlu son görmüştür.sonrada oturur sorarsın kendine niye çevremde kimse yok diye.acındırma politikası falan filan. zaten bir süre sonra aldıkları durum şudur (bkz: kendi soyledigi yalana inanan insan)
