başka bir nickle buralarda dolaşacaktır. hayır anlamadığım neden bu kadar ciddiye alınıyor burası. nedir bu düşmanlıklar. insan nefretini bu kadar beslerse kendinedir zararı. yoksa klavye arkasındaki birine sövmek en kolayı. kim olursa olsun gidenin arkasından kendisi cevap veremiyorken konuşmak doğru gelmiyor bana. cevap veremeceğini bile bile arkasından sövmek zayıflık gibi geliyor insana.
sonunda dayanamayıp kendini sildiren yazar.
böyle anlaşmamıştık hain? kafa dinleyip geri gelecektin?
ilginç bir şekilde, yazmak isteyeni barındırmayan bir yapısı var bu sözlüğün.
ne yazarlar, ne fikirler uçup gitti buradan ''be ne lan böyle?'' deyip.
işte bi tane daha.
kendi halinde, kimseye zararı olmayan bir yazardı.
çok kızardı bazı fikirlere;
- ''yav bas kalayı, küfrü'' derdim,
+ ''küfür edemem ki ben'' derdi.
belki, uludağ sözlük, ergen kavgası yapılan bir yer halinden çıkıp gerçekten yazılan, fikir anlatılan bir yer haline gelince geri gelir.
şimdilik yakalım bi sigara, edelim onun yerine de küfür.
yerine bol bol küfür edeceğim yazardır. tüm troller birleşse bi tane yakbisigara etmez. ben şimdi kimsenin okumadığı entry'lerimi kime göndericem. üşüyoruz reis dicem de nick direk yapıştırıyo zaten yak bi sigara. tamam eyvallah yakıyorum. ama gitmeyeydin.
Kafamı kaldırıp bakmamalıyım olanlara. Eğer bakarsam dururum. Durduğumdaysa akış beni götürmek için zorlar. Bu kez irademle değil, akışın iradesiyle gitmeye devam ederim ki; bu da benim için ölümden beter olur. irade, isteklerinden vazgeçmek değil, onları kontrol edebilmektir.
Hayatımın anlamını sorgulamaktan yorulduğum şu zamanlarda, noktalarla virgüller arasındaki harflere takılı kalıyor gözüm. Harflerin yerlerini değiştirsem aralarında hiçbir ahenk yok. Bir araya düzenli şekilde geldiklerinde bir anlama kavuşuyorlar. iç dünyanın düzensizliğini bile düzenli hale getirmeden anlatamazsın. Düzenli şekilde anlattıklarında düzenli olduğu için iç dünyanı yansıtamaz.
Fakat onlara asıl anlamı veren nokta ve virgüller. Nokta yerine virgül koyarsam hiç olmaz. işte hayat da tam olarak böyledir. Yanlış yerlerde yanlış geçişler yapmamalısın. Bir düzen içinde yaşamalısın ki, hayatın anlamlı olsun.
Klavye üzerinde bir o harfe bir bu harfe gidip gelirken parmaklarım, siyah üzerinde beyazın gücünü görmeye başlıyorum yavaş yavaş ve az da olsa karanlıkta belli belirsiz şekiller çizen beyazlıklar umut salık veriyor bana. Küçük aydınlıklar, büyük karanlıkları yok ediyor.
Bu arada saat ilerliyor. Saat kolumda ilerliyor. Zaman, sürekli dönüp duran bir aletle sınırlı kalıyor. Ben tüm olanların dışındayım.
Bir yerlerden bir yerlere belli amaçlar doğrultusunda gidip geliyorum sürekli, insanlarla iletişime geçiyor ve gereksiz iletişimin yorgunluğunu duyumsuyorum. Gereklilik kime göre, neye göre? Anlayamıyorum.
Bu aralar çevremde insanlar çatışıyor, insanlar yaralanıyor ve hatta ölüyorlar. Sorsam onlar da bir amaç için bunları yaptıklarını söyleyecekler. Fakat eminim ki kimse amacının gereksizliğinin farkında değil. Amaçları gereksiz olduğu gibi varlıkları da gereksiz. insan, varlığını anlamlandıramadığı sürece gereksizdir.
Ölümü çokça düşünür oldum ve intiharın kurtuluş olduğunu sananlara bir de müjdem var: Öldüğünüz üzere dirileceğiniz için eğer kendinizi asarak öldürdüyseniz; boynunuzu sıkan bir ipin acısıyla, başınıza silah sıktıysanız; kurşunun beyninize girdiğinde duyulan anlık acının sürekli olanıyla, yüksek bir yerden atladıysanız; yere çarpma anınızdaki tüm kemiklerinizin parçalanma sızısıyla binlerce yıl geçireceksiniz. Ve intihar etme sebebiniz yanı başınızda olacak. intihar kurtuluş değil, şikayet ettiğin acıyı binlerce kat artırmaktır.
Yapmam gereken tek şey sabırla ölümü beklemek. Bu anlamda geç kalan sevgiliyi otobüs durağında sabırsızlıkla bekleyen bir gençten farkım yok.
Ben cümle içindeki dolaylı tümlecim. Özneyle birlikte yükleme nereye, nerede, nereden, kime, kimde, kimden sorularını sorarsanız beni bulursunuz. Özne veya yüklem olanlara bir sözüm yok. Ne de olsa bu bir tercih değil, kural meselesidir. Yani ki bir dolaylı tümleç, ben artık özne olmak istiyorum diye bas bas bağırsa da olamaz. O, dolaylı tümleç olarak gelmiştir ve öyle de gidecektir.
dolaylı tümleçten,
sayfalarca sevgiler sana sayın yazar.
iyi ki var'dın.
''bir daha gitmek yok!'' demiştin ya,
bahanem de var artık; kıps... swh
en iyi bayan arkadaşımdı silinen eski hesabımla kankalarım içinde en iyisiydi..işlerim dolayısıyla pek sözlüğe giremiyorum msj atmak istedim silinmiş. umarım geriye döner yes cici..
