müzik bir sanat dalıdır. sanat duygu işidir. bizim milletimiz buraya biraz ticari bir yaklaşım sergiliyor, sizin bu ''mantığa dayalı'' sorgulayışlarınızı buna bağlıyorum.
'seni çöpe atacağım, poşete yazık'' gibi sözlerden oluşan şarkı yapmış adam be kardeşim. şarkı. yerli şarkı.
bir sinan akçıl dediğimiz kişi ''üç dakikada şarkı yazdım'' diye kameralar önünde millete caka satarken, şebnem ferah'ın çıkaracağı bir albümü altı yıl bekleyen var. altı koca yıl harcıyor bir insan ki yaptığı iş geçen zamanla, değişen duygularıyla harmanlansın da kalite anlamında dinleyicilere sunulacak kıvama gelsin. bu şekilde severek ve önemseyerek müzik yapan çok az sanatçımız var.
zaten bu yerli müzik piyasasında en sağlam iş yapılan, insani duygular katılarak üretkenliği taktir edilesi tek kulvar; rock müziktir, şahsi görüşüm.
sanat deyince verilen ''duygu'' çok önemli, belki aranan tek şey. ve büyük sorun samimiyetsizlikten çıkıyor. adam sanki b.k varmış gibi her yıl yeni bir albüm çıkarıyor. sebep? unutulurum, piyasadan silinirim korkusu. sen yaptığını layığıyla yap da, merak etme. istesen de unutulamazsın. tabi saçma salak sözler yazıp, iki tane basit ve sığ sesi bir araya getirip bir şey ürettiğini sanarak şabalakça gündeme gelmek başka şey. illa kalıcı olmaksa derdin, böyle de olursun.
sonra bir de işin şu boyutu var bana göre;
doğduğu yerden bir adım öteye gitmeden, yıllarca kımıldamadan oluğu yerde sayarak hayat sürüp, hayata öylece veda eden insanlar var. tabii hareket sadece fiziki hamleyi gerektirmez. mühim olan zihinsel ilerleyiş, zihinsel iletişim.
dünya sadece yaşadığımız evden, semtten, şehirden, ülkeden ibaret değil. insanları tanımak adına atılan bir adımdır yabancı müzik dinlemek benim gözümde. zihni; bir dile, bir enstrümana, tek bir sese mecbur kılmamaktır. başka hayatları keşif yolunda atılan bir adımdır.
sözlerini anlamadığın bir şarkı, ya da alışmadığın türden seslerin birleşiminden oluşmuş müziğe dayalı herhangi bir çalışma, seni çok başka dünyalara götürebilir. belki hüzünlenir ağlarsın, belki mutlu olursun, belki heyecanlanırsın. hissedersin. ve bana göre o müzik sana bir şey hissediyorsa, artık bunu sorgulamak anlamsızdır.
her gün aynı yemeği yemek insanı nereye kadar tatmin edebilir?
Kuvvetli, entelektüelite barındıran açıklamam olmasına rağmen (hep olduğu gibi) tamamen zevk meselesi der kaçarım (hep yaptığım gibi).
Zira sorunun gelişi, böyle bir dönüşten fazlasını haketmeyen türden..
Kız olmama rağmen konusu aşk olan hiçbişeyi sevmem. Aşk filmi,romanı,kitabı vs vs. Ama şarkıya gelince nerdeyse konusu aşk olmayan şarkı yok bayıyo abi beni. Ama yabancı şarkılar öylemi? Öyle olsa bile anlamıyon zaten sıkıntı yok. Bu yuzden yabancı şarkı yoksa vallahi sevdiğimden değil. Turk şarkıcılara sesleniyorum (kesinlikli popçulara değil onların zaten allah belasını versin) abi lutfen değişik şeylere yönelin ya kedileri anlatın şarkılarda ne biliyim dinazor falan anlatın aşk olmasın be.
müzik evrenseldir. zaten sözünü anladıgımız bir çok türkçe müzik de duyuldugunda insanın sinirlerini zıplatır. kalitesiz ses, bol makyajlı operasyon gormus kalkık dudaklı silikonlu kadınlar. mecbur muyuz onun bunun becerip de sarkıcı yaptıgı kadınları dinlemeye. asıl can sıkan da arastırmadan yeni bir sey kesfetmekten yoksun her seyi önüne bekleyen yurdum insanının o sıg beyinleriyle bu sarkıları tekrar tekrar acıp dinleyip izleyip sizin de buna dahil olmanızı beklemesidir. saygı duyuyoruz tamam da kendine benzetme ben senden farklıyken güzelim bu hayatta. ondan sonra 'herkes benim müzik zevkime hayran bence senin kendini düzeltmen lazım ne o garip garip seyler dinliosun' demelerine tek bir cevabım var:
hassiikttir ordann
