oyunun başında şehzade mustafa idam ediliyor. anlıyoruz ki hürrem sultan ve çocukları tarafından entrikalarla öldürülmüş.
daha sonra da iki öz kardeşin kavgası başlıyor. birisi ben 15 ay önce doğdum taht benim derken, birisi ben daha zekiyim taht benim diyor.
şehzade mustafa'ya entrikalar düzenleyenler bu sefer kendileri bir açmaza giriyorlar.
derken kanuni de ya devlet başa ya kuzgun leşe, ya devlet ya evlat diyor ve bir evladını da idama gönderiyor.
basit bir iddiadan çok öte,içinde büyük bir meydan okuma barındıran söz. kendi canını, varlığını baş koyduğu uğurda gerekirse leş olmayı göze aldıracak kadar büyük bir söz. mevcut otoriyeti ele geçirmek değil o na karşı kendi otoritesini öne sürer bir meydan okuma sözü.
kanuni'nin sehzade mustafa öldürtmesi,bayezid ve selim arasında yaşanılan taht kavgası, hürrem'in pişmanlığı, kanuni'nin devlet aşkını çok güzel anlatan bir oyun. kendisi şehir tiyatrolarında sergilenmektedir. oyunculuklar mükemmel. özellikle bayezid'in oyunculuğuna hayran hatta aşık oldum.
ancak oyun'un ilk perdesi çok sıkıcı. benim gibi tiyatro aşığı bir bünye bile kendinisini uykuyla savaşır halde bulabildi; düşünün artık. oyunda 2 dakika ışık, 30 saniye karanlık insanı biraz yoruyor doğrusu. karanlık sırasında yüksek ışık insanı uyaadırmaya çalışsa da pek etkili olmuyor.
ikinci perde se gerçekten çok güzel. beyazid'ı canlandıran oyuncu gerçekten çok müthiş ve bu oyunla mutlaka bir ödül kazanmalıdır bence. ancak oyunun genelinde bazı takılmalar olmuyor değil. *
kanuni hakkında sadece büyük bir hükümdar olmadığını, devleti için kendi duygularını ve çocuklarını nasıl feda ettiğini görebilirsiniz. devletine aşık bir adam izliyceksiniz kısacası.
sonuç olarak da mutlaka gidin izleyin.*
