Ben ölümden sonra hayatın olduguna inanıyorum. Ahirete, ve aslında gidilecek son durağın hedefin orası olduguna. Bir felsefe hocam vardı lisede hiç unutmam şu söylediklerini mantıklı da gelmişti. Insan hep bir telaş içinde sırada beklerken bir an önce sıranın kendisine gelmesini bekler sıkılır, okula başlar bir an önce bitsin ister, okul biter bir an önce iş bulmaliyim diye strese girer... yani hedefe ulaşana kadar hep bir telaş hep sıkıntı. Insanin ahirete gitmeden de dunya da ruhu acı çeker acele eder strese girer; bir an önce sona ulaşayim diye. Insan hayatinda hiç sevdigini kaybetmemis ise ölmek düşüncesj daha da can sıkıcı bence. Sevdiğim herkes yer yüzünde iken ben toprağın altinda çürümeye terk edilmiş bedenimle ruhumu bilmediğim bir sonsuzlukta bulacağım ve tek başıma kimseyi tanimadigim o ahiret denen yerde sevdiklerimi ozleyerek acilarla korkularla tek başıma cigliklar atarak yer yüzüne olan biteni izleyecegim. Cok korkunç... inancm var ve Allah korkusu ahirette olacaklar daha da endişe verici geliyor yalnizligimdan. Mezarimin başında imam duami okuyup cemaatle gittiginde anlamak gerçekten öldüğünü...
Bir de ben en çok şunu merak ediyorum; hani bir dönem olur kimisinde gerçekten ölümden sonra hayat var mi? Din kavrami dogru mu? Peygamberler ve yaşadıkları anlatilanlar teee o zamandan günümüze ne alaka değişmeden geldi, gerçek ise.vs vs yani bir kısım inanmıyor bu kavramlara ateist deist. Kimi var ahirete inaniyor peygamberler ve hayatlarina vs. Şimdi ölür de tut ki ahireti yasarsak cok komik olmaz mi o ahiret diye bisiii yooh diyenlerin hali.? Ya da tam tersi ahiret yok biz de ölünce dünya ya yeni gelen canlılar olsak e ama dünya yaşlanıyor? Tabii Kaynaklar, zaman kavrami salise olarak azaliyor bilim adamlari açıkladı bu durumda gene de bir son söz konusu. Error 4o4
