zaman zaman insanın içinden gelen, aklından geçendir. büyük ihtimalle mutlulukla mutsuzluğu ayırt edememektendir. insanın kendi amaçsızlığının farkına vardığı an hissedilendir.
insanı arada bir yoklayan ve kendi kendinizi toparlamayıp zamana bırakırsanız zor geçecek olan histir.
üzerini ölü toprağı kaplamıştır. en son duş almanın üzerinden rahat 4-5 gün geçmiştir. en sevdiğin oyun zevk vermiyordur sadece zaman geçsin diye oynarsın. yemek yemek yaşamsal faaliyeti devam ettirebilmek için gerekli eylemdir sadece.
her şeye üşenirsin ama her şeye. işemeye sıçmaya televizyonu açmaya, açıksa kapatmaya. uyumak istemezsin uyursan uyanmak istemezsin. bok çuvalı gibisindir. he bu arada her zaman işlerin ters gider. başına mükemmel bir talih kuşu konsa bile görmezsin. çok daha az şükredersin. hatta hiç şükretmezsin.
senden daha kötü durumda olanları da var. cidden var bak. ama bu dönemi her insanın yaşaması gerekiyor. sanırım insan bu süre zarfında büyüyor. kaç yaşında olursa olsun. anlayamadım. zor.
