zaman mevsim tablosu gibi gözünüzün önünden hızla geçmiş, takvim yaprakları banallikten sıkılıp elektronik çağa ayak uydurmuş, seksi vücudunuz toyluktan çıkmış, kapanacak sıcak bi yer arıyor, o sıcak yer karşınıza mı gelmiş? o zaman davet edin.
geçen gün yolda gidiyordum, gidiyorum dediysem ayaklarım yere değmeden gidiyordum. ayaklarım değmiyor dediysem arabayla da değil, değişiklik olsun diye adam tutup kendimi taşıtıyordum. neyse efendim tam yolun yukarısına giderken aşağıya doğru birinin geldiğini gördüm, bu liseden hocam çılgın ingilizceci hanımdı. hello bayan diyerek atladım kollardan, önüne bir ok gibi dikildim, o zamanlar 30 yaşında fıstık gibi olan öğretmen bayan şimdi 40 larda yolculuk yapıyor, zaman tüneli gibi karşımda duruyordu.
+ hi hocam, naber?
- oo cool, sensin.
+ benim tabii hocam, maşallah yerli yerindesiniz.
- öyle tabii, bakıyorum ben kendime.
+ bende çok bakıyorum.
- belli oluyor.
+ bi kahve içelim mi?
- tabii ki aziz teacher.
diyerekten starbucks yolunu tuttuk, buzlu kahvemizi çektikten sonra bi de bizim evin yolunu tuttuk, ev dediysem malikane canım, 241. odama yerleştirdim onu. eski kitaplarımızı açıp anılara daldık, o bana donkey cool, ben ona flower girl diye nick takıyordum, çok eğleniyorduk. sonra bi şey oldu, eli bana değdi hoş oldum, ben de ona değdirdim aa o da hoş oldu, e bu kadar hoş olmuşken de boş durmak olmazdı, oracıkta sevdik birbirimizi, derinlere inmeden.
işte böyle aziz kardeşlerim, eğer lisede aşık olduğunuz hocayı ileride yolda görürseniz kaçmayın, durun ve selam verin! sonrası sizin maddi imkanlarınıza kalmış, he hey.
