x matematik üzerindeyken koordinat düzlemindeki y'ye rastlar ve aşık olur. y de x e aynı duygularla bağlanır. matematik kitabının 39. sayfasında buluşmaya karar verirler.trigonometrinin zalim tanjantı bu haberi alır ve x'e 'sen adi cosinüs ailesinin mensubusun, benim kızım y ise sinüs ailesinin asil mensubudur' der ve x'i çarpanlarına ayırır. bunu duyan y karekökünü de yanına alarak intihar eder.**
x kaçar y kovalar kimi zaman olaya z de dahil olur, o zaman fellik fellik bakarsın ki, hangisi birazcık durup düşünse de * ben de o arada işime gücüme baksam diye ama bu lisans düzeyinde bile çocuk oyuncağıdır. Bize de bu üç kardeşi dilendiren üvey baba misali bunların ekmeğini yemek düşer.
bu yaşımda hala bunların bi çeşit ekip belki de sevgili olabileceklerini düşünüyorum. xte de zaten yye karşı "sensiz saadet neymiş tatmadım bilemem ki" havası var.
eğer bilinmezlik x ve onu bulmak için atılacak adıma y dersek ve toplamlarını ölüme eşitleyip ölüme de 0 dersek hayat boyunca x i bulmak için y nin peşinden koşarken sıfırın anlamını yitiririz. bu yüzden ne olursa olsun sıfıra vuracağımız için x ve y nin toplamını sıfırla çarparsak sonsuz bilinmezliğin sırrını çözmüş oluruz.
