hayatımda ilk defa dinlediğim şarkı, muhtemelen -hayır kesinlikle- son olacak. hikayesini bilmiyorum, belki acayip dertli, gerçek, acı bir hikaye ama yok arkadaş ya!
ya benim idraksız ve duygudan yoksun olan, ya da... bilmiyorum!
şunu, cavit karabey* insanından dinleyince, aklıma sadece bilumum yerlerde işkence aracı olarak kullanılabileceği geliyor; yataklara düşmüş, zavallı, ölümü bekleyen veremli bir kız değil, üzgünüm.
