bazen insan karşısındaki insanı kaybetmeyi göze alamaz, söyleyeceği sözün karşısındaki insanda yaratacağı etkiyi düşünür ve acıma duygusuna kapılır, merhamet ederek susar.
karizmatik olabilmek için birebir haldir ancak bu karizmayı yaratabilmek için daha önce bir kaç kere büyük lafların altından kalkabilmiş ve bu konuda isim yapmış olmak şarttır yoksa cevap vermeyen kişinin ardından tırto cevap veremedi göt oldu gibi konuşmalar yüzünden, yaratılmak istenen etki yaratılamaz. birde şöylesi vardır: (bkz: tartışma esnasında aklına gelmeyip daha sonra aklına gelen lafın adamı verem etmesi)
susmak en iyi cevaptır felsefesini benimsemiş kişilerin yapacakları eylem. tabi eve geldikten sonra ulan niye cevap vermedim ki ezik gibi kaldım diye kişi kendi kendini yiyebilir.
Hiçbir neden yokken, ya da biz bilmezken
Tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur
Onca neden varken ve tam sırası gelmişken
Hiçbirşey yapmamış ve susmuşuzdur. *
......
fakat bir gün iç ses susarsa işte o zaman ağır bir dert olur yüreğine. yanık yarası gibi acıtır durmadan... yalnızlığın ta kendisi olmuşsundur ve konuşacak hiç kimse kalmamıştır... tek dostun susmuştur. beklersin o sesi tekrar duymak ve tekrar havadan sudan şeylerin tartışmak, paylaşmak ve konuşmak için ama o sumuştur. susmaktadır... konuşmamaktadır...
verilen cevap karşısında karşıdaki kişinin bir daha yüzünüze bakamaması ihtimali düşünülürek söylenmeyen cevaplardır.
misal örneğin birisi sizin kilonuzla dalga geçerse :
- hihohohohahahaa çok ağırsın. düşsen yer sallanır. tarzında ki bunu yapmak çok ayıptır. eğer söyleyen kişi siz iseniz lütfen hemen kendinizden utanınız. yok hayır size söylenmiş ise verebileceğiniz süper cevap şu olacaktır:
- canım ben kilo verir zayıflarım da sendeki salaklık nasıl geçecek? *
