a) karşıdakini cevap vermeye değer görmüyorsunuzdur.
b) karşıdakinin kuracağınız cümleyi anlayacak kapasitesi olup olmadığı konusunda şüpheleriniz vardır.
c) karşıdaki insan sizin için çok değerlidir, haklıda olsanız onun kırılmasını istemiyorsunuzdur.
d) konuyu tartışmanın bir anlam ifade etmediğini, sadece sıkıntı süresini uzatacağını düşünüyorsunuzdur.
e) verdiğiniz cevabın uygun olup olmayacağından emin değilsinizdir.
bi söz vardır ya " ne kadar konuşursan konuş, söylediklerin karşındakinin anladığı kadardır"
süper cevabını verirsin, ziyan olur.
sırf anlamadığı için kendini haklı görür...
sen sustuğun için, verecek cevabın olmadığını düşünür, kendini haklı görür.
peki önemli mi ki böyle kişilerin sizi haksız görmesi, hayatınıza ne kadar koyarsınız onu ya da selamınızı verir misiniz.
evet maalesef almak durumundasınızdır çoğu zaman hayatınıza, istemesenizde. çünkü sustuğunuz kişiler bazen patronunuz, bazen en yakınınız, anneniz, babanız olabilir...
peki bi şeyleri anlatmak için süper bir cevap gerekli midir?
anlatmak lazım mıdır bi şeyleri?
bazen...
ama sizi gerçekten anlayacak kişiyse, zaten bilmez mi süper cevabınızı, bilmez mi sizin ne düşündüğünüzü, tepkinizi...
kime göre süper cevap peki?
hani bakınız veriyoruz ya kime göre, neye göre diye...
susmak bazen iyidir de, sustuklarınız birikince çığlık olup çıkmasın sonra?
* Orta 2 de ingilizce öğretmeni öğrenciye sürekli takılmadır. Takmıştır, dalgasını geçecektir. * Günlerden cuma'dır. ingilizce öğretmeni dersini bitirmiş, zil çalmadan önce sınıfta, elleri arkada dolaşmaktadır. Öğrencinin yanına gelir uzun uzun bakışırlar. O sırada cuma günü olduğundan sela okunmaktadır. Hoca selayı duyunca, ille gıcıklık yapacak ya, öğrenciye "Bak bir gün seninde böyle sela'n okunacak" demiştir. Ama öğrenci tabi çekiniyo, yazık, garip, sesi de çıkmıyo, eski zaman çocuklarından, şimdiki gibi canavar değil. Durmuştur, düşünmüştür ama aklına gelen cümleyi hocaya söyleyememiştir. Cümle de şudur "inşallah sizde benim helvamı yersiniz hocam." ama tabi söylenmemiş.
vereceğin süper cevaba karşılık, karşındakinin o süperliği idrak edip sesini kesip yerine oturmak yerine saçmasapan laflarla konuyu saptırmaya başlayacağını, belki dediğini bile anlamayacağını düşünüp, polemiğe girmeye üşenen, tamam al senin olsun diyen bünyenin yaptığı eylemdir. Aynı kişiye bir, bilemedin iki kere yapmak kafidir, baktınki o cevapların içindeki süperliği idrak edemeyecek bir bünyesi var, ısrarcı olmaya gerek yoktur. oturt oturt nereye kadardır?
bazen verilecek inanılmaz derecede makul cevapların bu makullüklerine rağmen sizi kötü kişi konumuna sokacağı düşüncesi ile susma durumunuda kapsayan çaresizlik hali.
-pardon sigara içmeseniz pusette bebek var da.
+hanfendi ben bunu içmek uğruna direk kendimi zehirlemeyi göze almışım. sizce sizin çocuğunuz nazarımda benden daha mı değerli?
toplumun yadırgayacağı insan mısın lan sen diyeceği, sizi rencide edeceği, kötü ama inanılmaz derecede makul bir cevap. söylemek yerine susmak teric edilir. getirme ozaman çocuğunu sigara içilen alana diye ekleme yapsanız da nafiledir. keza makul değil, kardeşçe cevaplar beklenir daha çok.
çok adi bir söz veya davranış karşısında, vereceği süper cevabın, o sözün adiliğini silemeyeceğini bilmektir. o süper cevap, o kişiyi o an için susturur. çok geçmeden yeni bir adilik gelir. cevap verilecek kişi adi olduğu için, süper bir cevap, onun kişiliğine olumlu etki yapmaz. tekrarı geleceği için, sus gitsin.
