Sükutun pek olmadığı bir yerde
Bir anlık dinginlik..
insansoyu yok etraflarda;
Ağaçgiller var,
Yeşilgiller var,
Ötüşengiller var,
Son günlerini yaşayan birkaç zevzek arı...
Ve güneş var,
Bulutlardan süzülüp,
Sarı sıcağını bahşeden....
Sonbahar ortası bir emeklilik anı bu;
Yorgun,imite yaşlı,
Ama görmüş ve geçirmiş...
Huzuru bulmuş.anlık da olsa...
ya da sanmış...
tüm acıları ağaçların yapraklarına astım....
elimi uzatıyorum sana dünya....
sana rağmen
bana rağmen
ve insan;
gülümsüyorum sana.....
