Hiçbir repliği senaryo doldurmak için yazılmamış olan filmdir. Ancak 5'in katları kadar izlemiş olmama rağmen V'nin kör olup olmadığı sorusuna açıklık getiremedim. Zira V'nin yüzüne zoom yapıldığı sahnelerde maskede gözler için delik bulunmadığını açıkça görebiliyoruz ayrıca adli tabibin günlüğünde yazdığı üzere V'nin gözlerini göremediğini ancak ona baktığını hissedebildiği söyleniyor. Bir diğer husus, dedektif Finch'le eski bir ajanın isim ve kılığında yaptığı konuşmada körlerin kullandığı değneklerden görüyoruz elinde. Bütün bu fikirlere karşın filmin başında maskeyi taktığı sırada göz kısımlarının delik olduğunu görebiliyoruz. *
"Yer altında olduğumuzu biliyorsun...taşların rengini de.." Bir film karakteridir ki, söylediği hiçbir söz boş değildir, o Vendetta'dır, Babadır...Büyüktür!
türkçe dublajının orjinal halinden çok çok daha başarılı olduğu, ulen ben bu v'yi bir yerden tanıyorum diye düşündüren sonra erkan serçe lan bu diye düşündüren, kişide anarşik duyguları hareketlendiren, natalie hanım kızımızın her haliyle taş mertebesinde olduğunu bir kez daha gösteren, izlemeyenin çok şey kaybettiği film. yalnız koca ingiltere'de sadece tek kanalın izlenmesi de ayrı bir konudur neyse.
v: sana bi hediyem var evey ama onu vermeden önce senden son bir şey isticem.
evey: tabi.
v: benimle dans eder misin?
evey: dans mı hem de tam devrim gecesinin öncesinde?
v: danssız bir devrim yapılmaya değmez.
izlediğim andan itibaren kanımı hareketlendiren, ateşlendiren; zihnimi ise duman eden film. sonu cok dramatiktir. Verdiği mesajlarla deprem etkisi yaratmıştır.
alt yazili izlenmesini siddetle tavsiye ettigim bas yapittir. v'nin o her cumlesindeki siirsellik -ve tabii ki ingiliz aksaninin sanatsalligi- filme baska bir tad baska bir keyif veriyor. hele evey ile tanisirken kurdugu ve neredeyse hey kelimesi v ile baslayan cumle sonlarina dogru allah allah nidalari attiriyor insana. zeitgeists ile ard arda izlenmesi pek tavsiye edilmez. yoksa kendinizi beyaz saraya metro hatti doseyip patlatma hayalleri kurarken bulabilirsiniz*.
Tamamen değil ama başbakan'ın uslubu ve eriştiği noktaya gelene kadar halkına yaptıkları bana tayyip erdoğan'ı hatırlattı. V'de halk zehirlenirken Türkiyemizde aç bırakılıp erzak dağıtılarak devlete muhtaç ediliyor. iş yerleri fabrikalar açılacak para ile yabancı firmalardan alınan beyaz eşya dağıtılıyor. Balık veriliyor balık tutmak öğretilmiyor. V'de tek bir yayın organı tüm ülke'de yayın yaparken Türkiye'de başbakan tüm karşıt görüşte olan ve kendisini eleştiren medyayı bitirerek bu duruma erişmeye çalışıyor. Günümüz ile benzerlik gösteren bir çok örnek ile dolu film. izlemeyenler izlesin.
En güzel repliklerinden alıntılar yaparak anlatalım;
"my name is v"'dir.
-sözler yerine kaba kuvvet, kullanılabilse de; kelimeler kudretini hep koruyacaktır. kelimeler anlama ulaşmanın yollarını ve dinleyenlere hâkikatin telaffuzunu gösterir. gerçek şu ki; bu ülkede feci yanlışlar var. değil mi? zulüm ve adaletsizlik,müsamahasızlık ve baskı.
bir zamanlar itiraz etme hakkınız vardı ,düşünmek ve inandığınız şekilde ifade etmek şimdiyse düzene uymaya, boyun eğmeye mecbur eden bir sansür ve gözetim altındasınız. kameralar, kameralar gerek. bu nasıl oldu?kimi suçlayacağız?muhakkak, diğerlerinden daha mesul tutulacaklar var. ve onlar mesul olacaklar. yine de, gerçekler söylenecek.eğer suçluyu arıyorsanız aynaya bakmanız yeterli olacak
-bir erkeğe yaraşan her şeyi yapmayı göze alırım; ama daha fazlasını göze almak erkeklik değildir.(machbet'den alıntı bir replik)
v- toplumlar, kendi devletlerinden korkmamalı. devletler, kendi toplumlarından korkmalı.
evey- ve sen bunu bir binayı havaya uçurarak mı yapacaksın?
v- bina nasıl bir sembolse,onu yıkma eylemi de bir semboldür. sembollere anlam kazandıran insanlardır.tek başlarına semboller anlamsızdır ama yeteri kadar insanla bir binayı havaya uçurmak dünyayı değiştirebilir
-sanatçılar gerçekleri söylemek için yalanları kullanır, politikacılar ise yalanları gerçekleri örtmek için kullanır.
- "yaşamımda, fethettim evreni, doğruluğun kudretiyle."(faust'tan alıntı yapılan bir replik)
- böylece örter çıplak kötülülüğümü. sapkın eski niyetler bile kutsal kitap'tan çalınırken ben en çok şeytanı oynarken aziz gibi görünürüm.
- dans edilmeyen bir devrim olacaksa,hiç olmasın daha iyi.
- bu maskenin altında bir yüz var ancak benim değil. ne altındaki kaslardan daha "ben"dir o yüz ne de altındaki kemiklerden.
- bu maskenin altında etten daha fazlası var. bu maskenin altında bir ülkü var, bay creedy. ve ülküler kurşun geçirmez.
- bu ülkenin, şu anda bir binadan daha fazlasına ihtiyacı var, umuda ihtiyacı var.
bay finch- kimdi bu adam?
evey- edmond dantes'di.
ve babamdı...
...ve annemdi.
kardeşimdi.
arkadaşımdı.
sendi...
...ve bendi.
hepimizdi.
- kimse o geceyi ve bu ülke için ne anlam ifade ettiğini unutmayacak. oysa ben o adamı ve bana ifade ettiklerini unutmayacağım
çizgi romanını ayılıp bayılarak okumuş biri olmama rağmen gayet rahatlıkla şunu söyleyebilirim ki, film en az kitap kadar güzeldir. genellikle çizgi romanını okumuş olan insanlar filmin eksik kaldığını, beğenmediklerini ifade ediyorlar ama onlarla aynı fikri paylaşamıyorum ne yazık ki. kitap harika. film de harika. filmi muhakkak izleyin. çizgi romanı okumasanız da olur. zira film o kadar güzel işlenmiş ki, çizgi romanı okumadan filmi izlemiş olsanız bile pek bir şey kaybetmezsiniz.
felsefesi olan bütün filmler gibi bu film de süper.v karakteri halkın ne kadar güçlü olduğunu maske taksa bile zamanı geldiğince somut bir şeylere dönüşebileceğini anlatır. filmin son sahnesinde halkın v maskeleri takarak meydanı basması temel olarak bütün insanların eşit olduğunu, taktığımız maskelerin bizi eşitsizliğine götürdüğünü anlatmak istediğini düşündüğüm film.
şimdiye kadar yazılabilecek her şeyin yazıldığı, söylenebilecek her şeyin söylendiği film.
ama yine de bir filmden çok daha fazlası. idealler, doğrular, yanlışlar, acılar, korkular... en en önemlisi; korkular...
aşkın en yakıcı, en vahşi hali ama aynı zamanda en saf hali. uğruna birçok şeyden vazgeçirtecek, kararların bile değişmesine yol açacak kadar deli bir sevgi.
bir yüzden çok daha fazlası, bir düşünce. ve düşünceler, kurşun geçirmez.
kişisel edit: şu anda içinde bulunduğum ruh halinden ayıklayıp da açıklayamayacağım kadar derin bir film aynı zamanda. politika, sanat, suç ve ceza, rejimler, dinler... o kadar kapsamlı ki... belki daha sonra.
natalie portmanın ağlama sahnesi bir kez daha beni kendine hayran bırakmıştır. film baştan sona çarpıcı repliklerle doludur. son yıllarda izlediğim en kaliteli filmlerden biridir.
filmde evey ile ilk karşılaşmasında "v speech" olarak da bilinen monologun transkripti şöyledir:
"voilà! in view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. this visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. however, this valorous visitation of a by-gone vexation, stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin van-guarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition.
the only verdict is vengeance; a vendetta, held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous.
verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it is my very good honor to meet you and you may call me v."
bu kısım çizgiromanda yoktur. bunun yerine -filmde kesilmiş bir şekilde aktarılan- bir bölümü söyler v macbeth'den.
filmi çok beğendim. meclisi patlatmak falan bunlar güzel şeyler. pelikan marka, iki ucu rampayı andıran biçimde kesilmiş yeşil silgiyle silinen militan duygularım kabardı diyebilirim. duygularım "v"ye kabarırken ufaklık diye tabir ettiğim tenasül uzvum natali portmına kabardı. bir kadına kellik bu kadar mı yakışır? rüyamda gördüm o kel haliyle şerefsizim. rüyanın en can alıcı anında frekanslar karıştı ve alex(fenerli) belirdi gözümün önünde. doruk noktasındaydım, geri duramadım. alex'i belledim rüyamda. manşetler şöyle olsun yarın: "alex'i belledim, kusra kalma alesk"
haa ne diyorduk, şimdi devrim, devrim eyvallah. meclisi de patlattık varedenin kayrasıyla ama peki ya sonra? hadi birinci gün parti yaptık, devrim partisi. drunk girl at college party de yapabiliriz. keyif bizim değil mi yaparız, sefa pzevengiyiz icabında. devrimi de yapmışız. ee sonra? "fethedilenler üzülür ve fakat fatih'in işi yeni başlamıştır." deyi bi lakırdı geliyor aklıma. cevap nedir?
propagandist olma çabası güdüldü mü bilmiyorum -ki çok da umrumda değil- ama baskıya ve haksızlığa başkaldırı örneği olarak ruhlara teğet geçip okşamıştır bir zamanlar. sonra yine aynı dünya, yine aynı biz.
