yönetmenliğini Tunç Başaran'ın yaptığı 1989 yapımı uzun metrajlı Türk sinema filmi.
Çekimleri Ankara Merkez Kapalı Ceza ve Tutukevi'nde gerçekleşti.
çoğu insanın, kimilerine göre hiçbir şey olan bir şeyden bile mutlu olabildiğini, umutlanabildiğini gösteren film. Beş yaşındaki bir çocuğun gözüyle kadınlar hapishanesinin ve sevginin öyküsüdür anlatılan.
daha filmin başlarından "adının anlamı dünyayı kucaklasa taşta büyümezdi barış" gibi bir sözle belki de her şeyi tokat gibi insanın yüzüne vuran bir film.
bugün insanların sormadıklarını, barış'ın sorması hayatta geri plana itilen şeylerin, insanların görmedikleri ya da görmek istemediklerinin insanları ne kadar boktan bir hayatı yaşamaya ittiğinin göstergesi. ve en güzeli bu film barış'ın ve onun getirdiği umudun saflığın, güzelliğin, sıcaklığın, masumluğun filmi.
benim dirayetim dağlara ferman diyenin dahi ağladığı, ağlayacağı film.
Akdeniz Ülkeleri Film Festivali, En iyi 2. Film
Antalya Altın Portakal Film Festivali, En iyi Görüntü Yönetmeni, Erdal Kahraman
Antalya Altın Portakal Film Festivali, En iyi Senaryo, Feride Çiçekoğlu
Antalya Altın Portakal Film Festivali, En iyi Kadın Oyuncu, Nur Sürer
Antalya Altın Portakal Film Festivali, En iyi Film Tunç Başaran
Uluslararası istanbul Film Festivali, En iyi Türk Filmi Tunç Başaran
aldığı ödüllerdir.
ayrıca film 1989 yılında Oscar'a aday olmuş fakat seçilememiştir.
Nasıl bir yorum yapsam bilemedim izlemeyenler için izlemelerini önerdiğim filmler arasında ha şöyleki türk kült veya türk sanatsal filmlerinden hoşlananlar içindir bu öneri. Dönem filmi değildir akışı devam edebilir nitelikte.
Edit: ben hayatımda öyle tokat sahnesi görmedim.
1989 yapımı tunç başaran filmi.Gerçekten izlerken duygulanabileceğiniz yalın film.Barış ile incinin dostluğun anlatan güzel film.Çocuk oyuncu o kadar başarılı ve doğal ki hiç rol yapmış gibi izlemiyorsunuz.Hayatın içinden ve bir o kadar doğal.
