Hatırlarım da lisedeyken platonik olurdum gözüm başka kimseyi görmezdi. Onu(onu derken platonik olduklarımı yani yoksa kimsenin arkasından acı çektiğim yok :D) görünce kalbimin ritmi bozulur ne yapacağımı bilemezdim.
Ama o duyguyu hissetmeyeli 5 yıl oldu. Acaba bu doğru kişiyi bulamadığım için mi yoksa yaş ilerledikçe içerde yok olan bir şey mi?