Sevdiğim yolculuk türüdür. Yolu izleye izleye , tabelaları okuya okuya yolculuk yapmayı seviyorum. Sıkılmıyorum bu tarz yolculuklarda. Yanımdaki ile muhabbetin dibine vurabilirim. Gece olduğunda ise zaten uyuyoruz. Tek sıkıntı ayaklarım şişiyor o da çok önemli değil.
Uzun mesafe diye küçümdeğiniz seferlere gün gelir maddi yetersizlikten tıpış tıpış binebilirsiniz. Bence bu kadar nankör olunmamalı...
Çiş çok büyük bir sorun teşkil eder, böbrekleriniz o gün tam mesai çalışır bir sonraki dinlenme tesisine daha saatler vardır, keşke bedava diye o çayı o suyu içmeseydim dersiniz... Şimdi otobüsü durdursanız bir dert, durdurmazsanız daha büyük bir dert. Mesaneniz size büyük bir basınç uygular, zihninizde sürekli çişşşş çişşşş der... Ah uzun otobüs yolculukları tuvalet bir dert, yanına şişko biri otursa bir dert, otobüste çaktırmadan osuranlar bir dert... Komple dertsin yani; allah'tan ki wright kardeşler uçağı buldu bizlerde 15 20 saatlik yolları 1 2 saatte aşıyoruz.
Yarın izmir'den Çanakkale'ye yapacağım yolculuktur. Yaklaşık olarak 6 saat sürmektedir. içinizden ulan hıyar ağası 6 saatte birşeymi millet 26 saat gidiyor dediğinizi duyar gibiyim. Ama bana 6 saat bir ömür gibi geliyor yeminlen.
yıllarca adana istanbul,istanbul mersin, adana kilis yollarında yaptığım yolculuktur.uzun yollardan nefret etmeme sebep olmuştur.kaderin cilvesi bölge müdürlüğünde çalıştığımdan bölgemizdeki şehirlere de yapmak zorunda olduğum yolculuktur.
Sürekli ağlayan bir bebek, bağıra bağıra dedikodu yapan teyze, çocuklarına sürekli carlayan depresyon annesi yoksa; başınızı dinlemek, durup düşünmek, maziyi anımsamak ve yeni kararlar vermek için en güzel zamandır.
