yahu bazen bakıyorum. adam öyle bir entry yazmışki oku oku bitmiyor. ancak o kadar akıcı bir uslup ile yazmış ki okuyana kesinlikl bir küflet bir sıkıntı getirmiyor.
bir yandan da kendi yazmıs olduğum uzun etnry'lere bakıyorum. arkadaş ben kendi yazdıklarımı okurken ikinci satırda tıkanıyorum okuyanlar ne yapsın diye düsünüyorum.
neyse efendim yazıyoruz ve tabi ki arkadaşlarımıza link olarak yolluyoruz ve ''off deli yine uzun yazmışsın'' gibi tepkilerle karşılaşıyorum ve bunun ezikliğini yaşıyorum.
hep gıpta ettim uzun yazan ancak bunu okutacak derecede güzel yazan yazarlara ve onlara saygı duydum.
bende uzun yazıyorum ve bu uzun yazmanın getirdiği ezikliği yaşıyorum. birde bu olayın başka bir boyutu var; artık pek kısa şeyler de yazamıyorum lafı gereksiz olarak uzatıyorum ve uzattıkça sacmaladıgımın farkına varıyorum ancak bunu değiştiremiyorum ve daha çok eziliyorum..
