her ne kadar, çok sevenlerin ekmek sogan yerım felsefesınle yola cıkmıs sevdiğinden zamanla sogumaya hatta bir süre sonra yakındakini sevebilmene sebebiyet veren durumdur.*
ayrilma bahanesi olarak aradaki uzakligi gosteren kisiliksizlerin* ortaya attigi sozde nedendir, mantik disi ve amatorce bir harekettir. bunu sebep olarak gosteren kisi beyinden silinir.
gözden ırak olanın gönülden de ırak olma durumu. bu başlığa verilecek en klasik enrty budur, ama gerçek asla böyle değildir. (bkz: aşk engel tanımaz) buna mesafe ve başka herşey dahildir.
sevgili antalyada okumaktadır kişi ise istanbuldadır.
sevgili: ben artık yakınımda birisi olsun istiyorum
-: nasıl yani?
sevgili: ya artık yanımda olan elini tutabileceğim beraber gezebileceğim birini istiyorum olmuyor böyle.
-: ayrılmak istiyorsun yani
sevgili: ya üzülme ama inan olmuyor üzgünüm
-: tekrar düşünmek istermisin
sevgili: çok düşündüm
-: peki o zaman ne diyim kendine iyi bakhayatta başarılar
sevgili: saol, seni üzmek istemezdim
1 ay sonra..
-:naber nasılsın
sevgili: iyiyim
-: görüşmeyeli birileri var mı?
sevgili: şey.. evet var
-: aa necidir?
sevgili: asker yani subay
-: antalyada mı?
sevgili: yok afganistanda isaf komutasında mı neymiş.
-:?!?!
uzak mesafelerin ayrılma sebebi olması, sevginin aradaki mesafeden de uzak olmasından kaynaklanmaktadır. samimi sevgiler için aradaki mesafe yaşanan anların kıymetini daha da arttırmakta, yaşanacak anların da kıymetini daha iyi anlamamıza sebep olmuştur hep. birgün mesafenin kapanıp hiç ayrılmama ihtimalini düşünmek bile heyecan vericidir.
önce aşık olur insan. sonra hiçbir şey eskisi gibi değildir, mesafeler de...
gün gelir, birbirini seven iki kalpten birisi, dünyanın en güzel aşk şiirlerini yazsa da sevdiğine, "onu nasıl sevdiğini anlatmanın imkansızlığını" anlar. görür ki yan yana iki gönül arasında insanoğlunun henüz ölçemediği kadar uzaklık vardır.
gün gelir, uzaktaki sevgili hiç olmadık kadar yüreğinde olur maşukun. "kimi sevsem sensin" der, kaptan gibi.
