- canınız sıkıldığında ya da başınıza kötü bir şey geldiğinde arayıp gel diyemezsiniz. daha da kötüsü uzakta kendini kötü hissetmesin, merak etmesin diye söylemeye bile çekinirsiniz,
- arkadaşlarınızla bir yerlere gittiğinizde mesajlarla sürekli rapor vermek zorunda kalırsınız,
- akşam biraz gecikseniz size bir şey olacak korkusundan sinirlenir, tartışırsınız,
- erkek arkadaşlarınızı tanımamasından kaynaklı kıskançlıklar baş gösterir,
- yanınıza geldiğinde alışırsınız, mutlusunuzdur 2 gün sonra döndüğünde yine yapayalnız kalırsınız,üzülürsünüz,
- yan yana olsanız 1 saatte çözülecek sorun için günlerce kavga edersiniz,
- sizin için önemli olan bir filme, tiyatroya, fuara onsuz gidip zevk almadan dönersiniz.
yavaş yavaş yıpranmaya başlar ilişki ve yeterince güçlü değilseniz bitmeye mahkumdur.
ilk yıl çok zordur. zaten dönüm noktası belki de bu yıldır. kıskançlıklar, kavgalar vs vs. fakat bunları aşmışsanız -ki bence aşın- yürümemesi için hiç bir sebep yoktur. hatta kimi zaman daha iyidir. aylarca görüşmedikten sonra buluşmak ayrı bir keyiftir.
not: 5 yıllık uzun mesafe ilişkicisi(!) yazmıştır bunu.
yorucudur ve yürütmesi zordur, çünkü insan sevdiği her anında yanında olsun ister, sevincinde, hüznünde, en küçük bir anında bile paylaşmaya ihtiyaç duyar. bu açığı karşılamak için aramalar ve mesaj trafikleri sıklaşır ama bir süre sonra bu da yetmez. o yanında değilse bir yanın eksik kalmıştır, daimi bir özleme boğulursun. diğerleri sevgilileriyle dolaşırken sana sadece onun hayalini kurmak düşer ve bir süre sonra yorulursun. sabredersin ama her aşk sabretmeye değer mi o apayrı bir konudur zaten...
imkansız bir aşk hikayesini anlatır. Sonu çok nadir mutlu biter. Öyle bir başlar ki imkansızı başardım sanırsnız. Öyle bir biter ki ne olacakti ki yani dersiniz.
"oysa tüm harflerime bayramlıklarını giydirip elini öpmeye yollayacaktım,
oysa yolda polis çevirse, cüzdanımdaki fotoğrafını gösterirdim hüviyetimsin diye."
Arkadaşlarıma tavsiye etmediğimdir. O, yanınızda olmadığında hiç bi yerin önemi kalmaz, Waffle yemek istemezsiniz, huysuzlanırsınız. Geleyim? der onu da kabul etmezsiniz, edemezsiniz ki çünkü tekrar gidecektir.
Ama en güzeli terminalde ellerinizi tutmasıdır. hiç bırakmayacak gibi sarılmasıdır.
"seni özlemeyi seviyorum" cümleleri sarf edilir ilk zamanlarda. edilir ki bağlar sıkılaşsın, tutunmak için sebep olsun.
akabinde tutunma sebebi ayrılık için bahaneye evrilir; "seni özlemeye katlanamıyorum, en çok ihtiyaç duyduğum anda yanımda olmuyorsun" denilmek suretiyle.
uzak mesafe ilişkisi, ilişkilerin en zoru olsa gerek. fakat anlayışlı ve aşık iki insan için asla sorun olmayacaktır. elbet ilişkiden mevzu bahis edilen cinsellik temelinde oturan bir olgu değilse.
bence sevmekten daha gerçek bir duygu varsa oda özlemek çünkü. insanın iliklerine kadar hissedebileceği nadir duygulardan. ve dozu abartılmadıkça özlemek bir ilişkiyi sağlam kılacak en gerçek duygu olmalı.
sabrı öğretir, beklemeyi, sadakati, tek başına ayaklarınızın üzerinde durmayı ve sadece sevgili üzerine kurulu bir hayattansa kendinize ve arkadaşlarınıza da vakit ayırabildiğiniz bir hayatı sunar size.
elbet zordur, her zaman eksik mutlu olursunuz çünkü yanınızda sevdiğiniz insan yoktur. ama güveniyorsanız ve bir gün bir araya gelme ümidiniz varsa asla tepmeyin derim.
aşkın en güzel halidir. Özlemek, onu özlemeyi sevmektir aslında. Buna aşık olursun. daha çok seversin. ister istemez güvenmeye başlarsın, her an yanında olacakmış gibi kapatırsın kendini dış dünyaya. koparsın herşeyden (özellikle erkek arkadaşlardan). unutursun gezmeyi, dışarı adımını attığın anda sıkılmaya başlarsın. eğlenecelere davet edilirsin ama gitmezsin. halbuki gidebilirsin nerden görücek ki seni. böyle düşünürsün belki ama sevgisini hisseder, vazgeçersin. boş olduğun her an gidersin yanına, oraya gitmenin heyecanı her zaman başka olur. her gittiğinde kalbin ilk günkü gibi atar. uzaktan duyarsın sesini. bir hüzünle dönersin, hayatının en zor anıdır işte o an... otobüsün camından el sallarsın ,beklersin beklersin beklersin... uzaklaşınca bırakırsın kendini ağlarsın, istemsizce. evine gelirsin özlemeye başlarsın, burnunda hala onun kokusu vardır birkaç gün idare edersin o kokuyla ve tişörtüne sinmiş olan kokusunu alırsın yıkamazsın. hep bir sonraki gideceğin günü beklersin. yine beklersin beklersin beklersin... 5 sene yaşarsın bunu. bu 5 senede nefesin olur, herşeyin olur. bir mesaj gelir ve her şey biter. bir anda nefessiz kalırsın.
yürütmek isterseniz çokça yıpranmayı göze almanız gereken ilişkidir. çok yorar, çok bunaltır. arada ufacık bile güven sorunu kalmayana kadar paranoyaksınızdır. bazen de güvenmekten ziyade kabullenmeye başlarsınız ya da gözünüzü kapatmaya. gerçekten her şeyin yolunda olduğuna inandırırsınız kendinizi. o zaman masal başlar. sorgulamazsanız mutlusunuzdur. sevgilisini istediği zaman gören, doya doya kokusunu içine çekebilen insanlara hep dalar gözleriniz. hep ah keşke dersiniz. çok canınız da yanar özlem duygusuyla ama müthiş bir lezzeti vardır. bambaşkadır sizin sevginiz. masal gibi anlatırsınız yeri geldiğinde. hatta bazen öyle kaptırırsınız ki bu gerçek sevgi iştelere vardırırsınız durumunuzu.
her şey iyiyken karşı taraf değişiverirse birden acaba dersiniz mesafe yüzünden miydi? bittiğinde hep kafanızda kocaman bir bahaneniz vardır; mesafe. yanınızda olduğunda farklı olacağını düşünürsünüz ve eğer hala seven tarafsanız hep umudunuz olur yanına gittiğinizde düzeleceğine dair.
bazen de şehrine gidersiniz cevabı yüzünüze kapanan bir telefon olur, daha konuşulmadan. olur bazen böyle.
Sabrınızı son noktasına kadar zorlayan bir ilişki çeşididir. Belki devam eder ve 'ferrarisini satan bilge' sıfatına ulaşır, belki de sabırsız davranıp kendisinden ayrılırsınız. Yani seçim sizin. Fakat gerçekten zordur zor!
