aşkın en güzel halidir. Özlemek, onu özlemeyi sevmektir aslında. Buna aşık olursun. daha çok seversin. ister istemez güvenmeye başlarsın, her an yanında olacakmış gibi kapatırsın kendini dış dünyaya. koparsın herşeyden (özellikle erkek arkadaşlardan). unutursun gezmeyi, dışarı adımını attığın anda sıkılmaya başlarsın. eğlenecelere davet edilirsin ama gitmezsin. halbuki gidebilirsin nerden görücek ki seni. böyle düşünürsün belki ama sevgisini hisseder, vazgeçersin. boş olduğun her an gidersin yanına, oraya gitmenin heyecanı her zaman başka olur. her gittiğinde kalbin ilk günkü gibi atar. uzaktan duyarsın sesini. bir hüzünle dönersin, hayatının en zor anıdır işte o an... otobüsün camından el sallarsın ,beklersin beklersin beklersin... uzaklaşınca bırakırsın kendini ağlarsın, istemsizce. evine gelirsin özlemeye başlarsın, burnunda hala onun kokusu vardır birkaç gün idare edersin o kokuyla ve tişörtüne sinmiş olan kokusunu alırsın yıkamazsın. hep bir sonraki gideceğin günü beklersin. yine beklersin beklersin beklersin... 5 sene yaşarsın bunu. bu 5 senede nefesin olur, herşeyin olur. bir mesaj gelir ve her şey biter. bir anda nefessiz kalırsın.
uzak mesafe ilişkisi, ilişkilerin en zoru olsa gerek. fakat anlayışlı ve aşık iki insan için asla sorun olmayacaktır. elbet ilişkiden mevzu bahis edilen cinsellik temelinde oturan bir olgu değilse.
bence sevmekten daha gerçek bir duygu varsa oda özlemek çünkü. insanın iliklerine kadar hissedebileceği nadir duygulardan. ve dozu abartılmadıkça özlemek bir ilişkiyi sağlam kılacak en gerçek duygu olmalı.
sabrı öğretir, beklemeyi, sadakati, tek başına ayaklarınızın üzerinde durmayı ve sadece sevgili üzerine kurulu bir hayattansa kendinize ve arkadaşlarınıza da vakit ayırabildiğiniz bir hayatı sunar size.
elbet zordur, her zaman eksik mutlu olursunuz çünkü yanınızda sevdiğiniz insan yoktur. ama güveniyorsanız ve bir gün bir araya gelme ümidiniz varsa asla tepmeyin derim.
"seni özlemeyi seviyorum" cümleleri sarf edilir ilk zamanlarda. edilir ki bağlar sıkılaşsın, tutunmak için sebep olsun.
akabinde tutunma sebebi ayrılık için bahaneye evrilir; "seni özlemeye katlanamıyorum, en çok ihtiyaç duyduğum anda yanımda olmuyorsun" denilmek suretiyle.
Arkadaşlarıma tavsiye etmediğimdir. O, yanınızda olmadığında hiç bi yerin önemi kalmaz, Waffle yemek istemezsiniz, huysuzlanırsınız. Geleyim? der onu da kabul etmezsiniz, edemezsiniz ki çünkü tekrar gidecektir.
Ama en güzeli terminalde ellerinizi tutmasıdır. hiç bırakmayacak gibi sarılmasıdır.
"oysa tüm harflerime bayramlıklarını giydirip elini öpmeye yollayacaktım,
oysa yolda polis çevirse, cüzdanımdaki fotoğrafını gösterirdim hüviyetimsin diye."
imkansız bir aşk hikayesini anlatır. Sonu çok nadir mutlu biter. Öyle bir başlar ki imkansızı başardım sanırsnız. Öyle bir biter ki ne olacakti ki yani dersiniz.
yorucudur ve yürütmesi zordur, çünkü insan sevdiği her anında yanında olsun ister, sevincinde, hüznünde, en küçük bir anında bile paylaşmaya ihtiyaç duyar. bu açığı karşılamak için aramalar ve mesaj trafikleri sıklaşır ama bir süre sonra bu da yetmez. o yanında değilse bir yanın eksik kalmıştır, daimi bir özleme boğulursun. diğerleri sevgilileriyle dolaşırken sana sadece onun hayalini kurmak düşer ve bir süre sonra yorulursun. sabredersin ama her aşk sabretmeye değer mi o apayrı bir konudur zaten...
ilk yıl çok zordur. zaten dönüm noktası belki de bu yıldır. kıskançlıklar, kavgalar vs vs. fakat bunları aşmışsanız -ki bence aşın- yürümemesi için hiç bir sebep yoktur. hatta kimi zaman daha iyidir. aylarca görüşmedikten sonra buluşmak ayrı bir keyiftir.
not: 5 yıllık uzun mesafe ilişkicisi(!) yazmıştır bunu.
- canınız sıkıldığında ya da başınıza kötü bir şey geldiğinde arayıp gel diyemezsiniz. daha da kötüsü uzakta kendini kötü hissetmesin, merak etmesin diye söylemeye bile çekinirsiniz,
- arkadaşlarınızla bir yerlere gittiğinizde mesajlarla sürekli rapor vermek zorunda kalırsınız,
- akşam biraz gecikseniz size bir şey olacak korkusundan sinirlenir, tartışırsınız,
- erkek arkadaşlarınızı tanımamasından kaynaklı kıskançlıklar baş gösterir,
- yanınıza geldiğinde alışırsınız, mutlusunuzdur 2 gün sonra döndüğünde yine yapayalnız kalırsınız,üzülürsünüz,
- yan yana olsanız 1 saatte çözülecek sorun için günlerce kavga edersiniz,
- sizin için önemli olan bir filme, tiyatroya, fuara onsuz gidip zevk almadan dönersiniz.
yavaş yavaş yıpranmaya başlar ilişki ve yeterince güçlü değilseniz bitmeye mahkumdur.
gereksizdir aslında, dokunamadıktan sonra nasıl bir ilişkidir ki o.. hem hasret olursun sevdiğine ne büyük işkencedir.. zaten telefonda, mesajda bir sürü kavgalar çıkar yanlış anlaşılmalardan dolayı, telefona bağımlı yaşarsın. her gün aynı şeyi defalarca sorar, her gün aynı şeyi defalarca söylersin.. tuvalete gittiğinden, yediğinden içtiğinden haberi olur hesap verir gibi anlatırsın.. kendine eziyet ettirmektir kısacası, gereksizdir. sıkıcıdır da.
yaa canlar o kadar pesimist olmayın.
evet zor mudur? çok zordur ancak imkansız değildir devam edebilir. şayet belli bir zaman sonra buluşulacağı kesinse. eğer ortada böyle bir güzellik yoksa, haa o zaman diyeceğim bir şey yok. ama böyle bir amaç varsa, her geçen günün buluşmanıza bir adım daha yaklaştırdığının bilincindeyseniz gayet de devam ettirilebilecek ilişkidir.
ancak bazı nüansları vardır bu ilişkiyi sürdürmenin. bunları bilirsen bir çaren vardır.
dur söyleyeyim bak:
1. kıskansan bile çok yansıtmayacaksın, sevdiceğini oralardan sıkmayacaksın. zaten elinden gelen bir şey yok. telefondan verdiğin ültimatomlar belki egonu rahatlatır ama karşındakinin gözünde iticilikten ileri gidemezsin. susup sineye çekeceksin, ne desen boş hem. sen ''yapma, etme, bakma'' deyince o tersini yapamayacak mı sanki istediğinde? işte böyle hesap soramayacağın, göremeyeceğin bir şey için kurallar koyup kendini de küçültme anacım. buluşana kadar olacaksın 'kolları bağlı odysseus''.
hem cool olmuş olursun biraz. kötü mü?
2.araya giren süre -3 ila 4 günlük- ilişkiden sıkılma, konuşmak, mesajlaşmak istememe hali yaratabilir ki bu doğaldır. ortak yaşadığınız bir hayatınız olmadığından konuşacak, paylaşacak pek bir şeyiniz de olmayacağından dönüp dolaşıp aynı konulardan bahsetmek sıkabilir bazen. bu durumlarda heyecanlanmayacaksın, panik yapmayacaksın. bil ki bu durum geçici. araya bir kaç gün girsin, konuşmayıverin biraz. amma velakin tekrar konuşmaya başladığınızda tavır, trip olaylarına girersen olmaz arkadaşım.
'vay sen beni kaç gündür aramadın', 'vay sen sıkıldın heralde' türevi bir cümle bile çıkmayacak ağzından. anlayışla karşılayacaksın. hiç bir şey olmamış gibi, sanki daha dün konuşmuş gibi devam edeceksin ilşkine. bu uzak mesafe ilişkisinin devamını sağlayan en önemli kriterdir. hem araya giren süre zarfında anlatacakların birikmiştir, artık konuşmak eskisi gibi sıradan değildir.
ayrıca özlemişsindir. kaybettiğinde ne kadar yalnız, boş hissettiğini görmüş olacaksın. böylece daha sıkı sarılacaksın ilişkine.
uzaktan olsa bile bir yaarinin olduğunu bilmek huzur verecek. onsuz olmanın onu kaybetmek kadar kötü olmadığını anlayacaksın. devam edeceksin.
böylece uzak ama uzun bir ilişkin olacak.
bak demedi deme. yaşadım biliyorum. sen de bu dediklerimin yarısını yapmayı becer de gör bakalım nasıl yürümüyormuş o ilişki.
neyse vereceğim nnasihatlar burada bitti canım. yanaklarından öperim...)
